De Sony A7 III als opvolger van de Fujifilm X100S

Eerder schreef ik op mijn Engelse weblog over mijn ervaringen met mijn Fujifilm X100S camera. Ik heb deze camera al jaren gebruikt en ontwikkelde er een haat-liefde verhouding mee. Het is een camera die een compact formaat met de goede beeldkwaliteit van een relatief grote APS-C sensor weet te combineren. De sensor werkt samen met een geïntegreerde en capabele 23mm lens (ongeveer gelijk aan de kijkhoek van een 35mm lens op een full frame sensor). De manier waarop de X100S ontworpen is, zoals het ontbreken van de mode draaischijf, maakt het leuk om deze te gebruiken. Maar het gedrag van deze camera om scenes structureel onderbelicht te laten vond ik flink irritant. In theorie is dit op te lossen met de belichtingscompensatie, maar in de praktijk is het vaak gokken om te zien hoeveel compensatie nodig is. Vanwege dit probleem kon ik niet op de JPEG-bestanden vertrouwen en moest ik te vaak de RAW-bestanden bewerken.

Omdat ik deze tekortkoming zo beu werd wilde ik graag een nieuwe camera. Als vervanger had ik de Sony A7 III met full frame sensor op het oog. Mijn lieve Stephanie wist dit, leidde mij geblinddoekt naar een elektronicawinkel en gaf mij deze camera kado voor mijn verjaardag. Het idee is dat deze zowel haar Nikon D5100 vervangt als mijn X100S. We hebben daarom de standaard kit SEL 28-70mm F/3.5-5.6 zoomlens en de Samyang 35mm F/2.8 lens ingeslagen. De zoomlens is voor Stephanie, de 35mm lens is voor mij. Er is veel geschreven over waarom 35mm lenzen een goede keuze zijn, maar voor mij draait het er om dat deze lenzen het beste het perspectief van mijn ogen benaderen. Als we op vakantie te lui zijn om vaak lenzen te verwisselen zal de zoomlens waarschijnlijk vaker gebruikt worden vanwege de flexibiliteit. Maar de Samyang heeft dus wel een iets groter diafragma. En volgens besprekingen zijn de optische prestaties ook beter; meer scherpte en minder vervorming dan de zoomlens.

De 35mm lens maakt van de A7 III een meer potente versie van de X100S. Zoals op de foto is te zien passen beide camera’s toch niet in een broekzak, dus daarom is het kleine verschil in grootte niet zo relevant. Juist omdat de A7 III iets groter is en een grip heeft voor de rechterhand vind ik deze iets fijner in de hand liggen dan de X100S. De lens is veel lichter dan de body, daarom is de camera mooi gebalanceerd als deze om je nek hangt.

Sony A7 III versus Fujifilm X100S

Voor € 315 is de Samyang lens de goedkoopste 35mm lens voor Sony full frame systeemcamera’s. Er zijn ook andere 35mm lenzen:

  1. Sony Sonnar T* FE 35mm F/2.8 ZA voor € 671
  2. Sigma 35mm F/1.4 DG HSM Art voor € 800
  3. Sony Distagon T* Zeiss FE 35mm F/1.4 ZA voor € 1.367

De Sonnar is nauwelijks beter dan de Samyang maar wel veel duurder. De Sigma en de Distagon zijn wel veel beter, want ze hebben een groter diafragma en zijn scherper. Maar ze zijn ook veel groter en zwaarder. Daarnaast heb ik niet zo veel geld over voor een lens met een vaste brandpuntafstand. Het belangrijkste is echter dat het grotere diafragma van deze lenzen mij geen meerwaarde biedt. Voor mijn doeleinden (en waarschijnlijk voor de meeste mensen die 35mm lenzen gebruiken) heb ik niet zoveel aan een groot diafragma omdat het zorgt voor weinig scherptediepte. Ik wil juist veel scherptediepte. De Samyang is goedkoop en compact, daarom is deze voor mij het meest geschikt. Let wel op dat meegeleverde zonnekap en lensdop niet werken in combinatie met een filter.

Ten slotte de A7 III zelf. De reden waarom ik deze camera koos is simpel: de besprekingen lijken unaniem in het oordeel dat deze camera de concurrentie van Canon en Nikon op het prijspunt van € 2.300 (prijs voor de A7 III body zonder lens) platwalst. Ook zijn de videomogelijkheden goed, de X100S was ongeschikt voor video. Toch mist de A7 III iets van de gebruiksvriendelijkheid die de X100S wel heeft. De X100S heeft toegewijde draaiknoppen voor diafragma, sluitertijd en belichtingscompensatie. De A7 III mist deze net als de meeste andere spiegelreflex- en systeemcamera’s. Ik blijf denken dat ik liever een opvolger van de X100S had gehad zonder de onderbelichtingsproblemen. Tegelijkertijd weet ik dat ik met de A7 III ook veel plezier zal hebben. Het enigste wat ik mis bij de A7 III is de mogelijkheid om 4K video (3840 x 2160 pixels) met 60 beelden per seconde op te nemen. De A7 III gaat namelijk niet verder dan 30 beelden per seconde. De Panasonic GH5 kan dat wel en is met € 1.500 een stuk goedkoper.

Het is nu vooral zaak om mijn grootste uitdaging aan te pakken: op de juiste plaats en tijd interessante foto’s en video’s maken. Vanwege mijn beperkte tijd gebruikte ik de X100S vooral op vakantie, omdat ik in Nederland niet zoveel interessante dingen zag die een foto waard waren. Die zijn er natuurlijk wel, maar je moet ze opzoeken. Anders lopen die duizenden euro’s aan camera en lenzen buiten de vakantie vooral stof te vangen.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven