Laatst op 4 oktober was Ab Klink te gast in Nieuwsuur. Het gesprek ging onder andere over het gevaar van Wilders voor ons land, Ab Klink stelde dat wij vier eeuwen tolerantie hebben gekend in Nederland. Waar hij die precies die periode van vier eeuwen vandaan haalt weet ik niet, net zoals ik verbaasd ben over het idee dat Nederland vroeger meer tolerant was. Het enigste wat in het voordeel van tolerantie spreekt was de intellectuele ruimdenkendheid in de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Maar homoseksuelen werden vervolgd en ook ter dood veroordeeld, de openbare beleidenis van het rooms-katholicisme was verboden, joden werden gediscrimineerd omdat ze vrijwel geen enkel beroep mochten uitoefenen.
Ik denk dat het hoogtepunt van tolerantie werd bereikt in 2001 toen het homohuwelijk werd gelegaliseerd. Nu hebben we Wilders, voor mij is ook duidelijk dat hij intolerant is jegens moslims. Maar zijn intolerantie blijft vooral beperkt tot zijn retoriek, en wordt niet omgezet in politieke daden in het komende kabinet. Strengere immigratiewetgeving vind ik niet intolerant. Tolerantie is ook niet per definitie goed, tolerantie kan natuurlijk ook slechte gevolgen hebben. Neem islamitisch onderwijs, veel islamitische scholen presteren slecht en ze bevorderen segregatie.
Mijn criterium is dat gelijke behandeling van gelijkwaardige groepen niet intolerant kan zijn. Als islamitisch onderwijs samen met al het andere bijzondere onderwijs en thuisonderwijs verboden zou worden en het openbaar onderwijs verplicht is voor iedereen, zou ik dat niet intolerant vinden. Indien twee verschillende groepen, mensen met de Nederlandse nationaliteit en immigranten, een verschillende behandeling krijgen, vind ik dat ook niet intolerant.