Klantgericht werken voor goede doelen

De Stadhuisbrug in Utrecht blijkt een favoriete plek van donateurswervers. Op bijna exact dezelfde plaats waar een donateurswerver van het Wereld Natuurfonds mij iets meer dan een jaar geleden aansprak kwam ik daar een paar dagen geleden een donateurswerver van Care Nederland tegen. Ik loop rechtdoor en zie die vrouw op mij afstappen. Oh jee, denk ik al. De hand wordt geschut, en na een groet volgt snel de vraag of ik bekend ben met Care Nederland (nooit van gehoord). Een korte toelichting volgt. Zoals de lezer van mijn weblog ondertussen wel begrijpt ben ik sceptisch over organisaties voor ontwikkelingshulp wat betreft de topsalarissen en ook de efficiëntie van de organisatie. Ze kon mij niet vertellen wat de directeur verdient, kan ik begrijpen. Maar op hun website is het ook nergens te vinden. Wel maak ik uit hun jaarverslag op dat ze een efficiëntie van ongeveer 85% hebben. Artsen zonder Grenzen en Cordaid zijn nog efficiënter (meer dan 90%, zie mijn vorige post over organisaties in de ontwikkelingshulp), maar dat vind ik nog wel redelijk. Ze vertelt dat ik ook post kan verwachten, ik houd niet van post van organisaties waar ik aan doneer omdat ik die dode bomen dan toch weer uit eigen zak betaal met mijn donatie. Gelukkig kan ik er voor kiezen om geen post te ontvangen.

Maar ja, uiteindelijk draait het toch weer uit op wat ik al aan zag komen. Een eenmalige donatie kan ik natuurlijk ook overschrijven, maar ze willen liever dat ik maandelijks donateur wordt voor (als ik het mij goed herinner) minimaal € 6, want eenmalige donaties creëren onzekerheid en met vaste donaties kunnen ze makkelijker een begroting maken. En het formulier om donateur te worden kan ik niet mee naar huis nemen om er nog eens even goed over na te denken en het in te vullen, nee, het moet nu direct op straat worden ingevuld. Ik ga er van uit dat ze dat wensen omdat de donateurswerver per ingevuld formulier een premie krijgt of iets dergelijks. Waarom zetten ze dan niet gewoon een code op het formulier waarmee de donateurswerver te identificeren is en ik het formulier kan meenemen?

Deze en andere goede doelen zouden meer klantgericht moeten werken. Ze moeten niet denken vanuit hun eigen perspectief, maar uit het perspectief van de klant. Ik als klant wil niet direct op straat een formulier tekenen en dan vast zitten aan een maandelijks donateurschap wat ik dan weer moet afzeggen via een of ander 0900-nummer. Ik zou het liefst een systeem zien wat op Flattr lijkt, maar dan zonder het tarief van 10% en de mogelijkheid om vanaf een Nederlandse bankrekening geld over te schrijven naar een account bij dat systeem. Die donateurswervers zouden nog steeds hun verhaal kunnen houden om een toelichting op hun organisatie te geven en overhandigen de potentiële donateur een folder die uitleg geeft over de organisatie en verwijst naar de website en de mogelijkheid om via dat Flattr-achtige systeem te doneren. Via dat systeem zit ik niet vast aan minimale bedragen – € 6 vind ik toch iets veel omdat ik per maand niet meer dan € 60 uitgeef, en omdat ik ook al heb gedoneerd aan andere goede doelen – en kan ik eenvoudig opzeggen. Overigens heb ik de indruk dat er een wildgroei aan goede doelen is ontstaan. Ik kan mij niet zo snel bedenken wat Care Nederland nou onderscheid van bijvoorbeeld Cordaid.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven