internet

Mijn presentie op Hyves

Sinds kort heb ik een account op Hyves. Iedereen gebruikt tegenwoordig Hyves, ik wilde niet buiten de boot vallen en besloot mee te doen met de massa, hoewel ik Hyves maar een matige social networking website vind. Op zich is het al geen mooie, gebruikvriendelijke website. Maar op Hyves lijkt het voor veel mensen wel een wedstrijd om de profielpagina zo afgrijselijk en onleesbaar als mogelijk is te pimpen. Hoewel Hyves de enige social networking website is die ik tot nu toe heb gebruikt, heb ik de indruk dat bijvoorbeeld Facebook een veel beter ontworpen website heeft.

Mijn Hyves profiel acht ik voorlopig vooral handig om te verwijzen naar mijn twee weblogs. Ik heb op dit moment nog maar twee vrienden, en ik zie het nut van een social networking website niet echt. Ik begrijp het functioneren van een social networking website ook nog niet. Hoe zou ik nieuwe mensen kunnen leren kennen, als ik ze niet in het echte leven ken? De informatie in profielen is immers ook maar erg oppervlakkig. Het is toch niet de bedoeling dat ik in het wilde weg wat onbekende mensen toevoeg als vriend? En als ik mensen ga toevoegen die ik in het echte leven wel ken, waarom zou ik ze dan toevoegen?

Mijn hackergotchi heb ik als profiel foto gebruikt, maar met een witte i.p.v. een transparante achtergrond. Op de een of andere manier lijkt Hyves mijn afbeelding met de transparante achtergrond niet goed weer te geven, het ligt i.i.g. niet aan de afbeelding zelf.

Mijn presentie op Hyves Meer lezen »

Virtuele organisaties

In de literatuur die ik bestudeerde voor colleges bestuurlijke informatica las ik over een interessant verschijnsel, de virtuele organisatie. Organisaties die niet fysiek bestaan, zonder een centrale geografische locatie waar productie plaatsvindt. Organisaties die afhankelijk zijn van ICT om te bestaan.

Veel traditionele organisaties die bestonden voor de opkomst van het internet, bevatten onderdelen die nu de kenmerken van een virtuele organisatie hebben, echter blijven zij toch nog traditionele organisaties omdat zij nog steeds een kantoorgebouw bezitten waar de productie plaatsvindt. Er zijn echter ook organisaties die bijna volledig virtueel zijn, ik denk hierbij vooral aan de manier waarop vrijwilligers software ontwikkelen en zich organiseren via het Internet.

Voorbeelden zijn software zoals Linux, KDE en GNOME. Al deze drie organisaties hebben een aantal dingen gemeen. Ze begonnen met een of iets meer mensen die een visie hadden voor software die zij wilden ontwikkelen. Zij gaven hun ideeën en streven bekendheid door posts te plaatsen in nieuwsgroepen. Zodoende raakten meer softwareontwikkelaars geïnteresseerd om de initiatiefnemers te assisteren. Vandaag de dag zijn alle drie voorbeelden die ik heb genoemd zeer succesvol geworden. Honderden mensen van over de hele wereld leveren een bijdrage. Zij communiceren via mailing lists, IRC en websites en weblogs. De bijdragen (software code, maar ook bijvoorbeeld documentatie en vertalingen van de software) voor de software worden geüpload naar een revision control systeem. De manier waarop beslissingen tot stand komen lijkt sterk op een combinatie van meritocratie en democratie, er geen sprake van een hiërarchie binnen deze virtuele (vrijwilligers) organisaties in tegenstelling tot traditionele organisaties. De enigste kenmerken van traditionele organisaties zijn terug te vinden in het bestaan van de ‘officiële’ non-profit organisaties zoals de GNOME Foundation en de KDE e.V. die grote projecten als GNOME en KDE nodig hebben om zich te presenteren voor contact met de pers en andere organisaties, voor het afhandelen van financiële zaken, enzovoort.

In dit opzicht is de opkomst van het Internet misschien wel een stille revolutie, de werkelijke waarde en invloed van Internet wordt niet genoeg gezien. De drie virtuele organisaties die ik genoemd heb zouden zonder Internet nooit hebben kunnen bestaan. En ondertussen gaat de ontwikkeling van het gebruik van Internet nog steeds in een stroomversnelling door, met Web 2.0-achtige websites zoals Wikipedia en Hyves.

Ik zie het Internet daarom als belangrijker voor organisaties dan internetgebruikers als individu. Voor het individu biedt het Internet enkel een makkelijkere manier om iets te doen wat al mogelijk was, telecommunicatie. Maar voor organisaties biedt Internet een werkelijk unieke functionaliteit, een nieuwe manier van organiseren.

Virtuele organisaties Meer lezen »

Scroll naar boven