software

Bespreking van de Samsung A52 5G telefoon

Een aantal weken geleden ontvingen ik en Stephanie onze nieuwe telefoon, de Samsung A52 5G. Ik ontving de telefoon van mijn nieuwe werkgever en voor Stephanie schafte ik deze telefoon aan met een abonnement bij T-Mobile. We kozen T-Mobile omdat zij ons een extra korting gaven en meer mobiele data omdat zij al onze internet provider zijn (voor onze glasvezelverbinding).

Ik koos een Samsung A52 5G omdat het een relatief nieuw model is met goede hardware en een betaalbare prijs rond de € 380. Hoewel het niet zo goed is als het beleid van Apple, belooft Samsung dat deze telefoon driemaal wordt bijgewerkt naar nieuwe Android versies. Effectief betekent dit dat de telefoon drie jaar lang wordt bijgewerkt, plus een jaar extra voor alleen het dichten van veiligheidslekken. En zoals ik eerder schreef produceert Samsung geen telefoons in China, die grote mensenrechtenschender.

Het enige wat mij serieus ergert is alle bloatware die wordt verscheept met de A52 5G en andere Samsung telefoons. Het schijnt niet meer zo erg te zijn als voorheen, maar voor mij is het nog steeds irritant. Een klein deel van de bloat is nuttig, zoals de Microsoft apps die ik ook nodig heb voor mijn werk. De meeste zijn echter Samsung’s eigen apps, welke inferieure imitaties zijn van hun Google tegenhangers.

Waarom kocht ik geen Google Pixel telefoon dan? De Pixel 4a wordt voor ongeveer dezelfde prijs verkocht, de Pixel 5 voor € 630. Ik denk niet alleen dat de Pixel 5 te duur is, maar bij het vergelijker van de hardwarespecificaties lijkt de A52 5G beter dan beide Google telefoons. Hetzelfde geldt voor de Fairphone, die ik ook overwoog en wordt verkocht voor € 440: hardware is inferieur, draait nog steeds op Android 10 en heeft zelfs geen OLED-scherm. En hoewel ik het niet gecontroleerd heb vermoed ik dat zowel de Google telefoons als de Fairphone in China worden geproduceerd.

Gelukkig zijn er oplossingen voor de bloatware. Omdat sommige bloatware niet op de normale wijze er afgeschopt kan worden, moest ik ADB gebruiken om ze uit te zetten. Volg gewoon gidsen zoals deze of deze. Ik gebruikte deze lijst hier om specifieke paketten van mijn telefoon te verwijderen en kan bevestigen dat mijn telefoon nog steeds goed werkt zonder alle irritante bloatware.

Daarna paste ik instellingen aan om spionage van Android te beperken. Er is een goede gids over welke opties zijn uit te zetten. De meer strenge maatregelen beperken de functionaliteit van zaken zoals Google Assistant, maar ik koos er voor om het allemaal te volgen en kan bevestigen dat het goed voor mij werkt. Een andere maatregelen die wordt geadviseerd in de gids en die ik zeker kan aanraden is het gebruik van apps die je privacy respecteren in plaats van de standaard apps van Google. In plaats van Google Chrome gebruik ik Firefox als mijn standaard webbrowser met de Privacy Badger add-on voor het blokkeren van trackers en DuckDuckGo als de standaard zoekmachine. Ik gebruik Signal voor instant messaging, ProtonMail voor e-mail, ProtonCalendar voor kalenders en BitWarden voor het opslaan van wachtwoorden.

Ik gebruik af en toe nog wel wat Google diensten. Er is geen vervangen voor het plannen van routes met het openbaar vervoer zoals Google Maps dat biedt. Soms heb ik Google, Google Scholar of Google Books nodig voor dingen die ik niet kan vinden met DuckDuckGo. Omdat ProtonMail het delen van kalenders niet ondersteunt heb ik Google Agenda nodig om onze collectieve agenda te delen met mijn vrouw. Idealiter zou een app als maps.me het plannen van openbaar vervoer routes implementeren, zou DuckDuckGo betere zoekresultaten geven en een vervanger hebben voor Google Scholar en Google Books. Wanneer ProtonCalendar het delen van agenda’s implementeert kan ik mijn vrouw wellicht overhalen om daar naar over te stappen.

Voor de A52 5G zelf betreft, ik ben er nog niet zeker van of ik het fijn vind dat deze, net als bijna alle andere moderne telefoons, zo veel groter is dan mijn iPhone 6. Ik gebruik deze telefoon samen met de ‘silicone back cover’ van Samsung om het tegen vallen te beschermen. Deze heeft een ruw oppervlak om er voor te zorgen dat de telefoon minder snel uit je handen glijdt, maar een ander gevolg is dat de telefoon ook mijn broekzak binnenstebuiten trekt als ik deze uit mijn broekzak haal. Mijn laatste klacht is dat de vingerafdrukscanner onder het scherm niet zo accuraat is als de gewone vingerafdrukscanner van mijn iPhone 6. Het gebeurt te vaak dat mijn vingerafdruk niet herkend wordt. Voor wat betreft prestaties heb ik geen klachten, ik draai geen veeleisende apps zoals games en zie geen traagheid bij het gebruik van mijn telefoon. Het scherm is goed. Onder de streep is deze telefoon een goede keuze voor de combinatie van prijs en kwaliteit, mits je de bloatware opruimt.

Bespreking van de Samsung A52 5G telefoon Meer lezen »

Overgestapt naar Astra thema voor WordPress

Gedurende de jaren dat ik dit weblog heb onderhouden heb ik een aantal verschillende thema’s voor het uiterlijk van WordPress gebruikt, de software waar dit weblog op draait. Het standaard WordPress thema vond ik niet mooi, daarom gebruikte ik K2 in plaats daarvan. K2 werd op een gegeven moment niet meer onderhouden, wat betekende dat het niet meer compatibel was met nieuwe versies van WordPress. Toen vond ik Tarski, wat na een aantal jaren ook niet meer onderhouden werd.

Op dat punt wisselde ik terug naar de standaard thema’s van WordPress, die tegen die tijd beter waren geworden. Zelfs met de standaard thema’s moest ik naarmate de tijd vorderde overstappen naar nieuwere versies, omdat meer recente standaard thema’s beter gebruik maakten van nieuwe functionaliteit in WordPress. Ik maakte kleine aanpassingen aan die thema’s met de child theme functionaliteit om ze te laten aansluiten op mijn smaak. Maar uiteindelijk raakte ik ook ontevreden met de standaard thema’s.

Het huidige standaard thema, Twenty Nineteen, werd mij te veel. Ten eerste omdat de WordPress ontwikkelaars beslisten om gebruikers geen optie te geven voor het toevoegen van een zijbalk (sidebar), in tegenstelling tot eerdere standaard thema’s. Het mag waar zijn dat inhoud van zijbalk toch naar de voet van de pagina wordt verplaatst als je dit weblog bezoekt op een mobiel apparaat met een klein scherm, maar het blijft handig om te hebben voor grotere schermen. Op dit moment laat de zijbalk een zoekveld en de categorieën op mijn weblog zien.

Maar de opmaak van Twenty Nineteen is een ernstiger probleem. Op kleinere schermen ziet het er goed uit, maar wanneer je het thema bekijkt op grotere 23 inch monitor met een Full HD resolutie van 1920 bij 1080 pixels zal je het wel zien. Mijn kennis van CSS is nog beperkt, maar wat ik begrijp van de CSS code van het thema is dat de maximum breedte van de inhoud altijd relatief is aan de schermomvang. Ik geloof dat de volgende code in het style.css bestand hier voor verantwoordelijk is::

@media only screen and (min-width: 1168px) {
  .entry .entry-content .wp-block-image .aligncenter {
    max-width: calc(6 * (100vw / 12) - 28px);
  }
}

Zoals je ziet hebben de entry classes een relatieve breedte die wordt berekend op basis van de breedte van de viewport voor schermen die minstens 1168 pixels breed zijn. Dit is een slechte zaak omdat dit leidt tot lange regellengte op grote schermen, wat het oncomfortabel maakt om de tekst te lezen. Tenzij ik iets mis in de code, zou dit betekenen dat de regellengte dus nog extremer zou zijn als je Twenty Nineteen op een grotere monitor met 4K resolutie zou bekijken. Een ander probleem dat ik heb met het theme is dat het systeemlettertypen gebruikt voor de inhoud van het weblog:

.entry .entry-content .wp-block-verse {
  font-family: "NonBreakingSpaceOverride", "Hoefler Text", "Baskerville Old Face", Garamond, "Times New Roman", serif;
  font-size: 22px;
  line-height: 1.8;
}

Dit betekent dat Twenty Nineteen eerst kijkt of er bekende lettertypen aanwezig zijn die standaard worden gebruikt op de Mac OS, iOS en Windows besturingssystemen. Als die niet aanwezig zijn, wordt teruggevallen naar het standaard serif lettertype dat wordt gebruikt op het systeem. Op mijn Fedora Linux systeem is dat Liberation Serif. Dus in andere woorden: het thema ziet er verschillend uit op basis van het besturingssysteem dat wordt gebruikt om het weblog te bezoeken. Voor mij is dat onwenselijk. Daarnaast is de grootte van het lettertype 22 pixels in CSS code, wat naar mijn smaak erg groot is. Ik merk daar wel bij op dat de px lengte in CSS niet voor een absoluut aantal pixels staat, maar een relatieve lengte is die afhankelijk is van de pixeldichtheid van het scherm. Omdat je naast de 23 inch monitor met 1920 bij 1080 pixels ook telefoons zoals de Samsung Galaxy S10 hebt met een 6,4 inch scherm en 3040 bij 1440 pixels.

Samengevat geeft het het Twenty Nineteen thema in combinatie met een Full HD resolutie op een 23 inch monitor dus paragrafen van weblog posts die 932 pixels breed zijn met een lettergrootte van 22 pixels (deze keer in de absolute zin). Laten we dat eens vergelijken met de website van de Volkskrant. Als ik die website bekijk met dezelfde monitor dan hebben paragrafen een maximum breedte van 590 pixels en wordt het lettertype CapitoliumNews op 20 pixels gebruikt in plaats van systeemlettertypen. Dit zorgt voor een veel kortere regellengte, welke ik als normaal en fijn beoordeel. Die website ziet er goed uit en leest comfortabel.

Ik had veel tijd kunnen spenderen aan het maken van een nieuw child theme voor Twenty Nineteen om het aan te passen naar mijn wensen, maar ik besloot in plaats daarvan naar het Astra thema over te stappen. Dit thema is vrij populair, dus ik verwacht niet dat dit snel verlaten zal worden door de ontwikkelaars. Hoewel het een aantal betaalde opties heeft, is de gratis basisfunctionaliteit voor mij adequaat. Ik vind het een fijn thema vanwege de goed doordachte standaardinstellingen, de optie voor een zijbalk en het gemak waarmee het aan te passen is. Het biedt veel opties zonder dat je de CSS code moet doorploegen en een child theme moet maken. Paragrafen van weblog posts hebben blijkbaar standaard een maximum breedte van 600 pixels, wat ik fijn vind.

Ik heb de volgende opties aangepast in de customizer van Astra om het thema naar mijn voorkeuren aan te passen:

  • Layout → Header → Site Identiteit = Aanzetten “Site Tagline weergeven”.
  • Layout → Blog → Blog overzicht = Zet “Losse post content” naar “Volledige breedte” en zet “Blog meta” naar “Publicatiedatum, Categorie en Reacties”.
  • Layout → Blog → Blog bericht = Zet “Post meta” naar “Publicatiedatum, Categorie en Reacties”.
  • Typografie → Hoofd typografie = Set “Font family” naar “Source Serif Pro” en “Font grootte” naar “18”.

Met name de optie om een verschillend lettertype te selecteren is handig. Standaard gebruikt Astra ook systeemlettertypen omdat ze sneller laden. Het biedt echter ook de optie om alle lettertypen die beschikbaar zijn via Google Fonts te selecteren, wat een zeer grote keuzevrijheid geeft. Van deze vind ik het Source Serif Pro lettertype mooi. In tegenstelling tot de systeemlettertypen optie wordt dit lettertype gebruikt voor het thema ongeacht het besturingssysteem van de bezoeker. Dit garandeert een uniform uiterlijk voor mijn weblog.

Ten slotte heb ik ook wat speciale CSS toegevoegd om de opmaak van tabellen aan te passen. De standaard opmaak van tabellen in Twenty Nineteen ziet er voor mij erg onaantrekkelijk uit, helaas doet Astra dat niet beter. Ik heb deze CSS code geleend van het Lovecraft thema:

/* Tables */

table {
	border: 0;
	border-left: 0;
	border-right: 0;
	border-collapse: collapse;
	border-spacing: 0;
	empty-cells: show;
	font-size: 1em;
	margin: 2.5em 0;
	width: 100%;
}

th, td {
	border-left: 0;
	border-right: 0;
	padding: 2%;
	margin: 0;
	overflow: visible;
	line-height: 100%;
	border-bottom: 1px solid #DDD;
}

caption {
	color: #111;
	text-align: center;
	padding: 2%;
}

thead {
	vertical-align: bottom;
	white-space: nowrap;
}

th {
	font-weight: bold;
}

table tbody > tr:nth-child(odd) > td { background: #f9f9f9; }

Overgestapt naar Astra thema voor WordPress Meer lezen »

Het berekenen van rendement op aandelen met LibreOffice Calc

Eerder dit jaar heeft BinckBank, de bank waarmee ik al jaren heb belegd in aandelen, nieuwe abonnementen ingevoerd. Deze vereisen nu dat abonnementskosten worden betaald die afhankelijk zijn van de grootte van de portefeuille. Voor mijn portefeuille van iets meer dan € 5.000 betaal ik nu iets meer dan € 10 per kwartaal. Daar kwam bij dat de transactiekosten voor orders bij BinckBank toch al relatief hoog waren.

BinckBank heeft een goede klantenservice, toegankelijke informatie over beleggen, een goede website en app, maar dat rechtvaardigt het prijsverschil met DeGiro niet. Daar betaal ik geen abonnementskosten (of in het gruwelijk onnodige Engels van BinckBank, ‘service fee’) en zijn de transactiekosten ook flink lager. Ik heb daarom besloten mijn BinckBank rekening compleet op te zeggen en alles via DeGiro te beleggen. Blijkbaar wil BinckBank haar kleine en weinig actieve klanten kwijtraken, dat is de enige reden die ik kan bedenken.

In de eerste instantie wilde ik mijn complete portefeuille van BinckBank naar DeGiro overboeken. Ik had een vage herinnering aan een telefoongesprek over dat onderwerp met een DeGiro medewerker begin dit jaar. Ik meende toen te hebben gehoord dat het hoge kosten met zich meebracht. Om die reden besloot ik mijn aandelen simpelweg te verkopen bij BinckBinck en daarna weer aan te kopen bij DeGiro.

Inmiddels heb ik hier spijt van omdat de koers van het enige aandeel wat ik had, het Nederlandse bouwbedrijf BAM, flink gestegen is sinds de verkoop. Toen ik uit ging zoeken wat het overboeken van een portefeuille ook al weer kostte, zag ik dat BinckBank € 25 per fonds rekent bij een overboeking van de portefeuille en DeGiro de overboeking gratis verwerkt omdat deze meer dan € 3.000 bedraagt. Als ik dat geweten had ik natuurlijk voor de overboeking van de portefeuille gekozen, zeker omdat deze maar één fonds bevatte. Kwestie van goed vooronderzoek, zullen we maar zeggen. En ja, ik weet dat een portefeuille met € 5.000 in één fonds natuurlijk geen goede spreiding is.

Maar dan nu de kern van deze post. Ik heb nu dus het probleem dat ik aandelen van BAM had gekocht en verkocht via beide banken. Omdat DeGiro de historische aankoopprijs van BinckBank niet meekrijgt, wilde ik met LibreOffice Calc berekenen wat de kosten en het potentiële rendement van mijn transacties zijn. Je kunt dat natuurlijk snel doen door simpelweg de getallen in te voeren, maar als je zoals ik bent wil je dat op een mooie wijze met een formule doen. Omdat ik een half uur heb moeten zoeken naar een oplossing dacht ik dat anderen mij misschien dankbaar zijn als ik hier uitleg hoe.

Hier is mijn document te downloaden. Het soort transactie (koop of verkoop), aantal aandelen, koers en commissie worden handmatig ingevoerd. Het draait om de volgende formule die de totale waarde van een transactie berekent:

=IF(B3="Koop";((D3*E3)+F3)*-1;IF(B3="Verkoop";(D3*E3)-F3))

Let op dat ik een Engelstalige Calc gebruik en de functie in het Nederlands anders heet, namelijk ALS. In de rest van deze post blijf ik de functienaam IF gebruiken. Ik weet niet of Engelse functienamen ook in een Nederlandse versie van LibreOffice bruikbaar zijn.

De IF-functie wordt hier binnen een andere IF-functie genest. Eerst evalueert IF of cel B3 de tekst ‘Koop’ bevat. Zo ja, dan worden aantal en koers met elkaar vermenigvuldigd en wordt de commissie daar bij opgeteld. Vervolgens wordt dat vermenigvuldigd met -1 om het totaal negatief te maken (een kooporder geeft immers negatief rendement). Als cel B3 niet de tekst ‘Koop’ bevat, wordt de volgende IF-functie ingezet. Daar evalueert IF of cel B3 de tekst ‘Verkoop’ bevat. Zo ja, dan worden aantal en koers hier ook met elkaar vermenigvuldigd, maar wordt de commissie daar van afgetrokken.

Meer toelichting wordt gegeven op deze pagina van Microsoft Office Support. De syntax van Excel is net iets anders omdat komma’s worden gebruikt in plaats van puntkomma’s, maar de IFS-functie die onder aan het document wordt genoemd is ook bruikbaar in Calc. De eenvoudigere notatie van de IFS-functie vereist geen geneste formule en is op de volgende wijze equivalent zijn aan de formule met de IF-functie hier boven:

=IFS(B3="Koop";((D3*E3)+F3)*-1;B3="Verkoop";(D3*E3)-F3)

Nu zijn deze formules geen noodzaak voor simpele dingen als rendement op aandelen berekenen, maar ik vond het zeker nuttig om op deze wijze meer van het gebruik van Calc en Excel te leren.

Het berekenen van rendement op aandelen met LibreOffice Calc Meer lezen »

Overgestapt van de Samsung Galaxy S7 naar de iPhone 6

Mijn vorige werkgever FRISS stelde mij een mobiele telefoon beschikbaar die ook privé kon gebruiken. Dit was nodig vanwege de mogelijkheid om thuis te werken en een sporadische bereikbaarheidsdienst. Mijn nieuwe werkgever ID Ware doet daar niet aan, dus het was niet onredelijk dat zij mij geen mobiele telefoon gaven. Omdat het duur was om de Samsung Galaxy S7 die ik bij FRISS gebruikte over te nemen, besloot ik naar een nieuwe telefoon te zoeken.

Het abonnement dat FRISS had met T-Mobile stond enige keuze toe in verschillende telefoons. Onder telefoons met Google Android leek de Samsung Galaxy S7 destijds de beste keuze. De Apple iPhones vereisten een flinke bijbetaling, vandaar mijn keuze voor de Galaxy S7.

Hoewel de Galaxy S7 geweldig is op het vlak van hardware vond ik de software niet fijn. Naast de evidente spionage op je persoonlijke data door Google werd deze telefoon vol met bloatware geleverd door Samsung. Een deel daarvan is zelfs niet eens te verwijderen. Samsung heeft een irritante gewoonte om hun telefoons te leveren met allerlei alternatieve apps voor de standaard Android software (zoals de web browser en kalender) die niets toevoegen. Ze hebben ook een slechte reputatie omdat ze snel veiligheidsupdates voor telefoons beëindigen. Er zijn uiteraard andere fabrikanten die wel telefoons verkopen met een kale Android en veiligheidsupdates voor een redelijk aantal jaren leveren na de introductie van de telefoon. Maar dan blijft het spionage probleem onopgelost.

Een custom ROM op je Android telefoon installeren, zoals LineageOS, lost het probleem ook niet op. Ik ben niet op de hoogte van alle details, maar het feit dat de fotokwaliteit van de Galaxy S7 slechter wordt met LineageOS is voor mij een breekpunt. En als je de Android app store wilt gebruiken moet je alsnog extra Google software installeren die spioneert. Het is te veel onzekerheid en werk. Ik wilde iets dat (relatief) privacy vriendelijk, bloatware vrij en en gemakkelijk in gebruik is.

Mijn keuze viel op een refurbished iPhone 6 van Forza, inbegrepen bij een Tele2 contract met onbeperkt bellen/SMS’en en 2 GB data per maand voor € 22. Om € 1.000 te betalen voor de nieuwe iPhone X, ook al heeft het dat mooie OLED-scherm (en die domme uitsnede aan de bovenkant!), vond ik waanzin. Maar € 22 per maand is nauwelijks meer dan ik voor mijn SIM-only abonnement betaalde in het verleden.

Een korte opmerking over Tele2: vermijd ze. Ik kwam er achter dat mijn telefoonnummer gepubliceerd was in de Gouden Gids, op papier en online, zonder mijn toestemming. Hun helpdesk heeft geen idee hoe dat kon gebeuren en ik werd ook op geen enkele manier gecompenseerd. Ik heb een klacht ingediend bij de Autoriteit Bescherming Persoonsgegevens.

Niet lang geleden was er nog een kritisch onderzoek van de Consumentenbond dat refurbished iPhones afkraakte. De bevindingen waren dat deze telefoons vaak slecht gerepareerd werden met inferieure onderdelen en niet altijd goedkoper zijn dan nieuwere telefoons. Forza werd ook slecht beoordeeld. In mijn geval heb ik niets te klagen, mijn refurbished iPhone 6 werkt prima.

Ik had verwacht dat ik het geweldige OLED scherm van de Galaxy S7 zou missen op de iPhone 6, maar dat gebeurde niet. In de praktijk geeft het schem toch niet heel veel zwart weer en gebruik ik deze niet in donkere omgevingen, dus ik merk niet zoveel van het gebrek aan OLED. Aan de software kant is iOS veel fijner dan Android, geen spionage en bloatware. De sporadische app die je niet kunt verwijderen zoals Apple Health zit niet echt in de weg en neemt niet veel ruimte in. Geen probleem als je DuckDuckGo wilt instellen als de standaard zoekmachine in de Safari webbrowser (dat is niet mogelijk in Google Chrome op Android).

Maar toch, Apple zou Apple niet zijn als het haar superieure productontwerp niet zou combineren met een gezonde hoeveelheid klotestreken. Bijvoorbeeld hun laksheid om hun web browser engine WebKit bij te tijd te houden met de laatste webstandaarden. Normaliter is dit geen probleem omdat je een andere web browser kan installeren met een andere engine, maar Apple blokkeert de mogelijkheid om iets anders te gebruiken dan WebKit. Dit kwam in het nieuws nadat het Franse softwarebedrijf Nexedi Apple hiervoor aanklaagde. Dit gebeurde in 2016 en hoewel WebKit nog steeds de enige optie is in iOS, weet ik niet wat de huidige status is van WebKit’s conformantie aan webstandaarden.

Een andere is dat Apple weigert om ondersteuning the implementeren voor de open en cross-platform Vulkan graphics API in iOS, ten voordele van hun eigen gesloten Metal graphics API. Metal was uitgebracht in 2014 terwijl Vulkan nog niet af was (in 2016 pas) en Apple kan terecht gedacht hebben dat Vulkan te lang op zich liet wachten. Sinds enige tijd is Vulkan nu wel geaccepteerd als de open standaard voor graphics en wordt veel gebruikt op Linux en Android. Hoewel dit niet zichtbaar is voor de eindgebruiker, naait Apple in feite de ontwikkelaars omdat zij hun software moeten omzetten van Vulkan naar Metal als zij deze ook voor iOS willen uitbrengen. Als het leven van ontwikkelaars onnodig moeilijker wordt gemaakt wordt de consument indirect benadeeld.

Dan is er nog de onmogelijkheid om een andere app store dan de Apple App Store te gebruiken (niet het geval op Android). Apple beweert dat het haar gebruikers wil beschermen, maar dat rechtvaardigt de beperking van die vrijheid niet. Ze zouden makkelijk een waarschuwing geven dat de veiligheid niet gegarandeerd wordt als gebruikers een andere app store toevoegen. De echte reden is natuurlijk dat zij een monopoly willen op de betaalde iOS apps zodat ze meer winst kunnen binnenhalen. Net als bij Google nemen zij een deel van de transacties in de app store. Mijn oplossing hiervoor is om simpelweg nooit een betaalde app te kopen in de Apple App Store. Ik heb sowieso geen betaalde apps nodig.

Ik kan het feit noemen dat iOS niet open source is, wat betekent dat er geen custom ROM’s voor iOS gemaakt kunnen worden. De meer complexe realiteit is dat hoewel Android wel open source is, veel Android apps dat niet zijn. Die zijn nu gesloten als onderdeel van een bewuste strategie van Google om de open source Android onaantrekkelijk te maken. Met deze keuze vind ik privacy belangrijker dat vrijheid in software, vandaar mijn keuze voor Apple. Ik denk dat ik nu duidelijk heb gemaakt dat ik Apple de beste keuze uit twee slechte keuzes acht.

Overgestapt van de Samsung Galaxy S7 naar de iPhone 6 Meer lezen »

Overgestapt naar ProtonMail

Sinds september 2017 ben ik een vrij tevreden gebruiker van de ProtonMail e-mail dienst. Ik leg hier uit waarom ik ben overgestapt en waarom ik denk dat jullie ook moeten overstappen.

Voor ProtonMail gebruikte ik Roundcube. Dit is de open source webmail software die wordt gebruikt door mijn webhost Antagonist. Net zoals bij veel andere webhosts is hun e-mail dienst inbegrepen in het abonnement. Het probleem is echter dat Roundcube nauwelijks meer wordt ontwikkeld en achterhaald is. De web interface van Roundcube is niet responsief, dus onbruikbaar op een smartphone. Er zijn ook geen smartphone apps. Zelfs op een laptop of desktop oogt de interface oud en onhandig. Het kan niet wedijveren met moderne gratis webmail oplossing zoals Outlook.com en Gmail.

Maar je wilt niet naar Outlook.com of Gmail overstappen. Die diensten worden immers geleverd door bedrijven zonder scrupules die het voorzien hebben op je data en privacy. Je gebruikt hun product niet alleen, je bent het product omdat ze jouw data gebruiken voor advertentiedoeleinden. Hoewel hun advertenties je in de praktijk niet lastigvallen, zou dit in principe onacceptabel moeten zijn. Niemand krijgt inzage in mijn e-mail, of het nu vreemden zijn of automatische software voor advertenties!

Na enige tijd te hebben nagedacht over de alternatieven, zoals een VPS regelen en daar SOGo op installeren, of andere kleine betaalde e-mail diensten, kwam ik bij ProtonMail. Ik koos voor het betaalde account omdat het mogelijk is dit te gebruiken met mijn eigen domein. Op deze manier komen alle e-mails die gericht zijn aan mijn bestaande e-mail adres aan bij mijn ProtonMail account. Zo was het niet nodig om mijn bestaande e-mail adres overal te wijzigen. Om mijn eigen domein te gebruiken moest ik wat documentie lezen en aanpassingen doen bij mijn webhost en ProtonMail zelf, maar het was relatief makkelijk.

Het grootste voordeel van ProtonMail is dat het focust op privacy en goede encryptie. Het gebruikt zowel zero-access als end-to-end encryptie, zoals hier wordt uitgelegd. Zij kunnen je data niet doorzoeken en verkopen voor advertientiedoeleinden. Er is een goede web interface, net als Android en iOS apps. Ik kan iedereen aanraden om een gratis account bij hen te nemen, of een betaald account indien je een eigen domein wilt gebruiken. Deze mensen verdienen je financiële steun, Microsoft en Google niet.

Er zijn echter ook problemen. Het belangrijkste is dat ProtonMail niet compleet open source is. Zij geven wel de indruk dat al hun software open source is op de voorpagina van hun website, maar ze misleiden hun klanten. In feite is alleen de frontend (de grafische gebruikersinterface) open source en de backend (hetgene wat ‘onder de motorkap’ ligt) niet. Hun iOS en Adroid apps ook niet.

De ontwikkelaars beweren dat ze niet alles kunnen vrijgeven als open source omdat het hun spam filter kwetsbaar zou maken voor omzeiling door spammers. Zoals anderen al verteld hebben zouden zij dit excuus niet moeten gebruiken. Zij zouden het spamfilter gesloten kunnen houden en de rest open source kunnen maken indien hun software correct modulair is opgebouwd. De code van de iOS en en Android apps zou worden vrijgegeven zodra de kwaliteit van de code goed genoeg zou zijn. Dit is al jaren geleden aangekondigd en nu geen geloofwaardig excuus meer. Ik ga niet uit van kwade zin waar nalatigheid een rol kan spelen, maar de communicatie over hun open source strategie is zeer teleurstellend.

Het is belangrijk dat hun software wordt vrijgegeven onder een vrije en open source licentie omdat dan veel meer mensen dan alleen hun eigen ontwikkelaars de software kunnen analyseren en controleren op veiligheidslekken. Daarnaast zou het ook andere partijen in staat stellen om de ProtonMail software te hosten. Ik denk dat dit een belangrijke reden is waarom ProtonMail zo traag is met de vrijgave van hun software; als iedereen het kan hosten verliezen zij betalende klanten.

Ik betaal nu Antagonist voor de webhosting (inclusief hun e-mail dienst die ik niet meer gebruik) en ProtonMail voor de e-mail. Het zou meer efficient als Antagonist ook de ProtonMail software kon installeren en ik alles kan afnemen van één partij. Ik zou waarschijnlijk nog steeds doneren aan ProtonMail zodat zij door kunnen gaan met de ontwikkeling van de software.

Naast de open source kwestie zou ik graag een paar belangrijke functionaliteiten zien in ProtonMail. Ten eerste, een kalenderfunctie zou handig zijn zodat ik daar geen aparte software voor nodig heb. Nu gebruik ik nog een papieren agenda. Ten tweede, de mogelijkheid om de telefoon apps het adresboek te laten synchroniseren met dat van de telefoon zelf. Indien je een nieuwe iPhone koopt is er geen manier om de contacten van ProtonMail in je iOS contactenlijst te plaatsen (idem voor Android). Het migreren van je contacten op je telefoon is dus lastiger als je daar geen Google of Apple clouddiensten voor wilt gebruiken. Ten slotte, het Amerikaanse datumformaat mm/dd/jjjj zou aanpasbaar moeten zijn en bij voorkeur standaard het datumformaat zijn wat in het land van de gebruiker wordt toegepast.

Overgestapt naar ProtonMail Meer lezen »

Blender leren en een open source game creëren

Sinds de broncode van Quake 3 werd vrijgegeven onder de GPL en mensen hun drastisch verbeterde Quake 3 engines – waarvan XreaL op dit moment het meest spectaculair is – op het Internet gingen publiceren heb ik al langere tijd plannen om een open source game te creëren. Wanneer mijn plannen daarvoor meer gevorderd zijn zal ik daar op dit weblog nog eens op terug komen, maar het komt er op naar dat voor het ontwikkelen van een dergelijke game bepaalde vaardigheden nodig zijn. Ik ben al bekend met level design, maar voor een game moeten er ook 3D modellen van bijvoorbeeld personages en wapens gemodelleerd en geanimeerd worden.

Blender is de bekendste open source software die voor die doeleinden gebruikt kan worden. Het is gratis en beschikbaar voor meerdere besturingssystemen, en de kracht van deze applicatie is ruimschoots bewezen door middel van de productie van de film Elephant’s Dream met Blender. Je hebt wel aardig wat voorkennis nodig voordat je Blender effectief kunt gebruiken, en daarom heb ik besloten het boek Essential Blender te kopen. Het zal nog wel even duren voordat mijn vaardigheden met Blender een adequaat niveau bereiken, maar tot zover ben ik erg te spreken over dit boek. Zolang de Engelse taal geen probleem is, zal je merken dat het boek goed geschreven is en de materie goed uitlegt aan mensen voor wie 3D creatie nieuw is. Blender biedt zo gigantisch veel mogelijkheden en het is open source en gratis, het is een geweldig project.

Blender leren en een open source game creëren Meer lezen »

GIMP 2.4

Het is al weer bijna drie jaar geleden dat versie 2.2 werd uitgegeven, en nu is versie 2.4 gearriveerd. GIMP (wat staat voor GNU Image Manipulation Program) heeft nu een nieuw ontworpen website, en voor de eerste keer ook erg goed geschreven release notes die de nieuwe features met filmpjes demonstreren. Op deze manier wordt goed gecommuniceerd naar het grote publiek wat er veranderd is. Vooral de Foreground Select Tool die in de release notes wordt beschreven is erg indrukwekkend. Zelf ben ik verre van vaardig met GIMP, en veel functionaliteit gebruik ik niet. Desondanks vind ik het erg indrukwekkend wat het team van ontwikkelaars dat werkt aan GIMP sinds 1995 heeft klaargespeeld. Ook al is het geen Photoshop, het is wel een beeldbewerkingsapplicatie die net zoals Photoshop zeer veel features en mogelijkheden heeft en erg krachtig is. En het grootste voordeel is dat het vrije software is die gedistribueerd wordt onder de GPL. En het is niet alleen beschikbaar voor Linux en andere Uniux-achtige besturingssystemen, maar ok voor Windows. Het is op de downloadpagina te downloaden. GIMP is echt een van de kroonjuwelen van de vrije software. De leidende ontwikkelaar van GIMP, Sven Neumann, schrijft op zijn weblog dat GIMP 2.6, de volgende versie, niet zo’n lange ontwikkelingstijd zal hebben als 2.4. Hopelijk zetten zij het goede werk voort, want wat betreft usability krijgt GIMP terecht veel kritiek en is er op dat vlak nog veel te verbeteren.

GIMP 2.4 Meer lezen »

OpenSUSE en Ubuntu beta release tests

In oktober staan de releases van twee Linux distributies op de planning, Ubuntu en openSUSE. Naar goed gebruik in de free software community geven ook deze twee Linux distributies al vroeg in de ontwikkelingsfases van een nieuwe release zogenaamde alpha en beta releases vrij. Ik wil altijd graag het nieuwste van het nieuwste gebruiken en ik ben ongeduldig, dus ik test altijd de alpha’s en beta’s van Ubuntu en rapporteer eventueel bugs die ik tegenkom. Ik gebruik zelf permanent Ubuntu omdat naar mijn mening Ubuntu de beste Linux distributie is, maar ooit ben ik begonnen met Linux toen ik ongeveer vijf jaar geleden SUSE Linux 8.0 (nu is de naam dus openSUSE) in de winkel kocht. Ik was benieuwd hoe openSUSE er nu voor staat en besloot eens een beta release te installeren op mijn notebook.

Mijn bevindingen en mening zijn te lezen in een e-mail die ik naar de mailing list van openSUSE heb gestuurd. In het kort, openSUSE wordt beter, maar Ubuntu is nog steeds superieur omdat Ubuntu makkelijker is. Al gauw had ik de installatie van openSUSE op mijn notebook weer vervangen door de laatste development release van Ubuntu. Compiz Fusion is ook meegeleverd met Ubuntu en het is helemaal te gek, voor degenen die nog nooit Compiz Fusion in actie hebben gezien raad ik aan om eens de filmpjes op YouTube te bekijken.

OpenSUSE en Ubuntu beta release tests Meer lezen »

Effectief gebruik van OpenOffice.org

Vaak zie ik anderen, en vroeger ikzelf ook, nog steeds tekstverwerkers gebruiken en handmatig een lettertype uitkiezen, dan de tekst vet maken, handmatig de inhoudsopgave tikken, en zodra de paginanummers van het document iets opschuiven omdat er een pagina extra bijkomt, nog een keer handmatig de inhoudsopgave weer aanpassen. Dat is zeker met grote documenten erg inefficiënt werken. Maar gelukkig leven wij in 2007, en is dat allemaal niet meer nodig.

Laatst heb ik een nuttig document gelezen met uitleg over hoe de zogenaamde stylist van OpenOffice.org is te gebruiken. Door stijlen toe te wijzen aan tekst, kan ik in een keer alle tekst welke die stijl gebruikt aanpassen door de eigenschappen van de stijl aan te passen, dus ik hoef niet langer alle tekst in het document te gaan selecteren als ik bijvoorbeeld de lettergrootte wil veranderen. Het is ook mogelijk stijlen toe te wijzen aan pagina’s, je geeft de eerste pagina de “Title page” stijl en de tweede pagina voor de inhoudsopgave de “Index” stijl, en deze pagina’s zullen dan geen paginanummers krijgen, erg handig. Door de koppen van hoofdstukken de “Heading 1” stijl mee te geven, kan ik later een inhoudsopgave invoegen die automatisch geschreven wordt. Deze automatische inhoudsopgave detecteert de koppen van de hoofdstukken omdat ze de “Heading 1” stijl gebruiken, en past ook automatisch de paginanummers aan als die wijzigen. En als ik dan het OpenOffice.org document exporteer naar PDF document, dan heeft dat PDF document ook een inhoudsopgave. Vette feature van OpenOffice.org toch? Ook is er dit document wat ongeveer hetzelfde beschrijft, maar ook een tip geeft om tekst op de titelpagina te centreren, dan hoef je niet de Enter toets telkens in drukken om het handmatig te centreren. Microsoft Word zal wel vergelijkbare functionaliteit hebben als OpenOffice.org, dus daar zijn deze werkwijzen ook toe te passen.

Omdat ik ook wat organigrammen wilde tekenen, heb ik eens uitgezocht of dat ook met OpenOffice.org kan. Het is mogelijk met OpenOffice.org Draw, hier wordt de werkwijze beschreven.

Wel had ik last van een aantal fouten in de werking van OpenOffice.org, in termen van software development een zogenaamde bug. Als ik een automatische inhoudsopgave invoeg op de tweede pagina, en dan het document opsla en weer open, dan staat deze inhoudsopgave op de eerste pagina en mist de tweede pagina opeens. Deze en twee andere bugs heb ik maar eens gerapporteerd bij de OpenOffice.org ontwikkelaars. Mijn bug reports zijn hier, hier en hier te vinden, voor de geïnteresseerden.

Effectief gebruik van OpenOffice.org Meer lezen »

Scroll naar boven