Vanwege mijn belabberde financiële situatie die ik in mijn vorige post had uiteengezet besloot ik mee te doen met een medisch experiment om snel even wat geld te verdienen. Ik deed mee met dit onderzoek bij Kendle, wat op het terrein van de Uithof in Utrecht ligt, vlak bij de universiteit. De vergoeding is best hoog, € 1850 voor een opnameperiode van 10 dagen en twee nacontroles.
Na een vooronderzoek werd ik goedgekeurd en werd ik geselecteerd om mee te doen. De opnameperiode was van 20 oktober tot 30 oktober, dat kwam goed uit omdat ik zo maar een hoorcollege zou missen. In die 10 dagen zou ik ook voldoende tijd hebben om te studeren voor mijn tentamens van begin november, dacht ik. Hoewel ik aardig wat gelezen heb, viel mijn voortgang in het bestuderen van de literatuur toch wat tegen. Tijdens de opnameperiode bracht ik meer tijd door achter de televisie (Film1 was beschikbaar) en de daar aanwezige internet PC’s door dan ik had verwacht. Uiteindelijk is het wel goed gekomen met mijn tentamens laatste week, Militaire Geschiedenis heb ik hoogstwaarschijnlijk gehaald, en in het slechtste geval moet ik Inleiding Organisatie, Beleid en Management nog herkansen.
De 10 dagen bracht ik grotendeels door samen met de andere proefpersonen op onze slaapzaal (ook op de Uithof, in het Matthias van Geuns gebouw). De eerste avond kregen wij al een canule in onze arm gestoken, net als het penetreren van een gewone naald is het proces niet pijnlijk, maar het voelt wel erg ongemakkelijk. Zeker omdat de canule pas na ongeveer 36 uur weer verwijderd werd. Later toen het einde van het onderzoek naderde kregen wij nog een keer een canule ingebracht. Het meest vervelende was het medicijn dat wij moesten drinken, twee maal per dag zeven dagen lang. Het is moeilijk te beschrijven hoe verschrikkelijk smerig dat was, erg bitter en met een nasmaak die erg lang blijft. Ik had niet verwacht dat het zo slecht zou smaken en het viel mij erg tegen. Het eten was juist beter dan ik verwachtte. Gewoon drie maaltijden per dag, en daar tussen in koekjes, appels of peren en ’s avonds af en toe zelfs chips. Alleen rodekool was een domper, we kregen juist deze groente die ik echt niet lekker vind twee keer te eten.
Samenleven met de andere acht proefpersonen tijdens de opnameperiode ging mij redelijk goed af. Jammer dat veel mensen de televisie tegen de regels in tot na 23.30 uur lieten aanstaan, maar over het algemeen heb ik toch nog een goede nachtrust gehad. Wat mij opviel was de enorme energieverspilling, veel mensen lieten de televisie aanstaan terwijl ze een kwartier in de eetzaal blijven zitten. Zouden ze thuis hetzelfde doen?
Het was een geslaagde manier om aardig wat geld te verdienen, maar het is wel jammer dat het nog een aantal weken duurt na de laatste nacontrole eind novermber voordat het bedrag wordt overgeschreven naar mijn rekening. Wellicht doe ik nog eens een keer mee aan een onderzoek, maar ik denk niet dat ik dan weer 10 dagen opgenomen wil worden, en als het medicijn opnieuw zo verschrikkelijk zou smaken zou ik het echt niet doen.