Hallo Arthur. We hebben elkaar nooit ontmoet, maar jouw handtekening stond op het arbeidscontract dat ik op 25 februari vorig jaar met Neomax tekende. Jij bent immers de directeur van deze detacheerder in de IT-sector.
Mijn vorige functie als Support Engineer bij ID-ware International in Den Haag boodt een zeer goed salaris. Inhoudelijk was ik echter minder tevreden met mijn functie. Omdat het een kleine organisatie was moest ik mij naast de IT ondersteuning ook bezighouden met zaken als de postkamer, het magazijn, en af en toe ook onderhoud in het bedrijfspand en catering. Ik merkte dat er te weinig focus was op IT in deze functie en dat deze secundaire activiteiten geen toegevoegde waarde hadden voor mijn CV. Er waren geen doorgroei- en opleidingsmogelijkheden.
Toen ik op LinkedIn aangaf dat ik op zoek was naar een nieuwe functie wist een van jouw rekruteerders mij te vinden. Na een aantal goede gesprekken besloot ik het arbeidscontract te tekenen. Ik leverde mijn contract voor onbepaalde tijd in voor een contract van zeven maanden en een flink lager salaris. Ik had dat er voor over omdat jouw bedrijf goede opleidingsmogelijkheden bood en een functie op het gebied van IT Service Management, waar ik graag in door wilde groeien.
Op 25 februari zag bijna niemand de COVID-19 crisis in Nederland aankomen. Naarmate mijn de startdatum van 1 april naderde sijpelde het onheilspellende nieuws langzaam binnen. Ik werd gerustgesteld, komt wel goed, zeiden jouw recruiter en account managers. Tot 31 maart. Het leek een vroege 1 april grap, maar op deze zeer korte termijn had je toch nog besloten om snel de contracten van de nieuwe medewerkers die op 1 april zouden starten te ontbinden. Deze mensen waren namelijk niet te plaatsen bij klanten wegens gebrek aan werk. Dit kon je namelijk doen wegens de proeftijd van een maand in het contract, welke het ook mogelijk maakt het contract te ontbinden nog voor het ingaan van de proeftijd. Gelukkig konden wij wel gelijk een nieuw contract tekenen met 1 mei als ingangsdatum.
Ik was niet verrast toen in het einde van de maand april hoorde dat 1 mei ook niet doorging. Toen volgde er geen nieuw contract, alleen de belofte dat er een nieuw contract zou worden getekend zodra ik kon worden geplaatst bij een klant. Dat is nooit gebeurd, want na veel solliciteren en geruzie met het UWV (welke pas na een bezwaar WW toekende) vond ik elders een nieuwe baan in juli. Ik heb tijdens mijn werkloosheid geen zorgen gehad over mijn financiële situatie, maar ik zou het zelfs jou niet toewensen om ook maar een paar maanden werkloos te zijn en in onzekerheid te leven.
Arthur, de indruk die ik van je heb gekregen is dat je alleen geïnteresseerd bent in geld. Je hebt zonder te knipperen je werknemers voor de bus gegooid omdat jij daar beter van werd. Je maakte maximaal gebruik van de juridische ruimte om contracten al te ontbinden voordat de proeftijd inging. Daarmee verbrak je ook het morele contract van het vertrouwen dat een werkgever en een werknemer in elkaar horen te hebben. Of dat beeld correct is weet ik niet; je hebt namelijk nooit contact met mij opgenomen om je beslissing uit te leggen. Je hebt je verscholen achter je medewerkers die je opdroeg om het slechte nieuws te brengen.
Kijk eens naar deze video. En lees dit eens voor meer informatie over Barry-Wehmiller, het bedrijf dat in de video genoemd werd. Reflecteer dan eens op je handelswijze.
Als ik in jouw schoenen had gestaan had ik eerst goed nagedacht over wat ik kon doen om ontbinding van contracten te voorkomen. Ik had als directeur mijn eigen salaris fors kunnen korten. Ik had kunnen overwegen om geen dividend uit te keren aan de aandeelhouders. Ik had ook de bestaande werknemers waarvoor geen werk meer was kunnen vragen om vrijwillig onbetaald verlof te nemen. Volgens mij heb je niets van dit alles gedaan.
Stel nu dat dit echt niet mogelijk was. Dan had ik de werknemers waarvoor ik geen werk meer had misschien kunnen helpen om elders een baan te vinden. Op zijn minst had ik hen persoonlijk kunnen bellen om transparant uit te leggen waarom ik deze beslissing heb genomen. Neomax is immers geen groot bedrijf en de maandelijkse instroom aan werknemers zal misschien maximaal vijf of tien mensen per maand zijn. Die kun je makkelijk bellen in een of twee uur. Kon er bijvoorbeeld geen gebruik worden gemaakt van de steunmaatregelen van de Rijksoverheid voor COVID-19? Ik heb geen idee, want je medewerkers waren daar niet over geinformeerd. Zelfs het minimale vond je te veel moeite.
In het beste geval kom je hier mee weg als bedrijf. De werknemers met een ontbonden contract stromen weer door naar andere functies elders en het heeft jou geen cent gekost aan salaris. In het slechtste geval verziekt het je cultuur, omdat jouw medewerkers je onverschilligheid met het lot van anderen zien. Het minste wat ik kon doen is een recensie achterlaten op Glassdoor om potentiële nieuwe werknemers van Neomax voor jou te waarschuwen.