Allereerst een waarschuwing, met dank aan Richard: ik had mij niet gerealiseerd dat het sarcasme op sommige punten in deze post anders kan worden geïnterpreteerd. Neem deze post met een korrel zout, zie ook de reacties.
Sommige vrouwen willen dominante mannen. In sommige profielen wordt dit expliciet geschreven (waarna vaak een nuance volgt) of het wordt niet met zoveel woorden geschreven, in een aantal profielen las ik bijvoorbeeld dat vrouwen een man zoeken die hen ‘onder de duim kan houden’ of ‘op mijn plaats kan zetten’. En ik dacht nog dat het idee dat vrouwen zich aangetrokken voelen tot dominante mannen een verzinsel van de mannen zelf was! Blijkbaar zit er ergens toch een kern van waarheid in. Ik schrijf bewust sommige omdat je het niet in alle profielen leest maar het is, laten we zeggen, statistisch significant.
Vrouwen willen mannen met humor. Dit is een cliché wat in ieder profiel lijkt voor te komen. Als je dat keer op keer leest ga je haast denken dat ze een soort Youp van’t Hek of Hans Teeuwen willen met een zesde zintuig voor huimor. Ik weet natuurlijk dat dit beeld niet klopt, de soep wordt niet zo heet gegeten als deze wordt opgediend, maar toch denk ik dat er te hoge eisen worden gesteld. Ik kan mij maar weinig mannen voorstellen die helemaal geen enkel gevoel voor humor hebben, is enig gevoel voor humor niet inherent aanwezig in iedere man met redelijke sociale vaardigheden en een goede stemming? Het verschil zit vooral in de gradatie, weinig, minder, meer of veel. Ik zou mijzelf in de categorie ‘weinig’ plaatsen, sporadisch weet ik een grappige opmerking te maken maar ik ben niet bijdehand genoeg om mijzelf als iemand met een noemenswaardig gevoel voor humor te zien. Toch denk ik dat vrouwen mij niet zouden afkeuren op basis van mijn vermeende gebrek aan humor. Is het misschien niet zo dat humor een soort van standaardeis van vrouwen is, die tot stand komt onder sociale conditionering? Ik betwijfel of vrouwen echt bewust die eis stellen, het heeft immers pas nut om een eis te stellen als een significant deel van potentiële mannen daar niet aan kan voldoen, maar dat is dus niet zo als we er van uitgaan dat het grote merendeel van de mannen een gevoel voor humor hebben dat voldoende is.
Vrouwen kijken te weinig oude films. Soms is er een uitzondering wanneer iemand The Godfather in haar profiel heeft staan , maar uit de profielen blijkt dat vrouwen kinderen van hun tijd zijn die hun klassiekers niet kennen. Vaak staan alleen maar recente films vanaf de jaren ’90 in de favoriete films vermeld. Het feit dat het hier gaat om profielen van mensen met een universitaire opleiding maakt mij pessimistisch. Nee, Lord of the Rings is goed maar bij lange na niet zo goed om een favoriete film te zijn! Ik heb bewust Seven Samurai, Once Upon a Time in the West, Ong-Bak en Persepolis in mijn favorieten gezet om met een meer gebalanceerde selectie van favorieten hier de tegenaanval in te zetten. Maar ik moet ook toegeven, films als Casablanca, The Great Dictator en Seven Samurai worden nooit op televisie uitgezonden en ze zijn ook niet in de videotheek te vinden, ze zijn alleen te koop op DVD. Omdat het te begrijpen is dat veel mensen deze films niet kennen kan ik het ze vergeven. Om nog een andere uitzondering te noemen, het viel mij op dat van de tientallen profielen die ik heb gelezen er een persoon was die een anime film in haar profiel staan, Ghost in the Shell. Dat leverde in mijn ogen veel bonuspunten op.
Vrouwen lezen te weinig oude literatuur. Hier gaat hetzelfde op als bij de films. In een enkel profiel van iemand die net als ik Geschiedenis had gestudeerd las ik ‘klassieke literatuur’ als favoriet, maar het merendeel blijkt vaak fan van Harry Potter, Haar naam was Sarah of Dan Brown. Nu lees ik zelf vanwege mijn desinteresse in moderne fictie en mijn interesse als historicus geen fictie die na de Middeleeuwen is geschreven, maar als ik wel van fictie zou houden, wat zou ik dan doen? Dan zou ik Tolstoj en Dostojevski lezen. Fitzgerald, Hemingway en Twain. Dickens en Austen. Als er zoveel klassiekers zijn waarom zou ik dan tijd besteden aan het lezen van de eerder genoemde meer recente titels die, hoewel ze ook zeker hun kwaliteiten zullen hebben, in het niet vallen bij het werk van deze oudere auteurs? Zelfs de tien Nederlandse boeken die tot beste boek werden verkozen heb ik in geen enkel profiel teruggezien. En waar op het terrein van films eerst nog een excuus was dat oudere films moeilijker te vinden zijn, is Anna Karenina gewoon gratis en voor niets van de website van Project Gutenberg te downloaden. Er zullen ongetwijfeld profielen tussen zitten van historici en literatuurwetenschappers die wel een verfijnde smaak voor literatuur hebben, maar de hoogopgeleide massa stelt mij teleur.
Vrouwen schrijven vaak beknopte profielen. Na tientallen profielen te hebben gelezen had ik het idee dat in te veel profielen vooral een aantal clichés worden opgerateld over wie de vrouw achter het profiel zelf is en wie ze zoekt. Het is grappig om te zien dat sommige vrouwen dat zelf ook erkennen met teksten zoals ‘maar dat is iedereen op deze website toch?’. Mensen vertellen te weinig over zichzelf, een CV vertelt meer over de persoon dan de informatie in het profiel. In het profiel staat vaak te weinig informatie voor mij om effectief te bepalen of er een overeenkomst te verwachten is tussen onze persoonlijkheden. Op e-Matching is alleen het opleidingsniveau in te voeren als gegeven, maar is het aan de gebruiker zelf om hun opleiding te noemen in hun profiel. Veel vrouwen laten dat na. Jammer, want ik zou het graag willen weten, ik denk dat ‘je bent wat je studeert’ een idee is dat wel tot op zekere hoogte van toepassing is. Zelf denk ik juist goed na over hoe ik mij het beste kan presenteren in mijn profiel, en is mijn tekst met 445 woorden waarschijnlijk dubbel zo lang als het gemiddelde profiel van de vrouwen.
Vrouwen maken soms spelfouten in hun profielen. Dit is net als de eerder opgemerkte beknoptheid van sommige profielen voor mij een indicatie dat een deel van de vrouwen snel een tekst schrijft om in het profiel te plaatsen zonder er lang bij stil te staan. Natuurlijk vertellen we onszelf, mijzelf inclusief, dat het om een profiel op een datingsite gaat en niet een sollicitatiebrief en dat we mensen niet beoordelen op basis van iets triviaals als een of twee duidelijke spelfouten. Maar toch laat het geen positieve eerste indruk achter, hoe je het ook wendt of keert een spelfout wordt nooit als iets positiefs gezien. Ze zijn makkelijk vermijdbaar en daarom is er alle reden toe om net even die minuut extra te besteden om de tekst door de spellingscontrole te halen.
Je wijst in je laatste alinea op het maken van spelfouten door vrouwen in hun profiel. Ik wil je er graag op bewust maken dat in je vorige blog (Mijn ervaringen met datingsites: e-Matching en StudentDating) een ‘d-t’ fout staat.
namelijk, ik citeer: “…met als risico dat je geld ‘weggooit’ als je eerder de juiste persoon vind.”
“vind” moet in dit geval met -dt- worden geschreven. Een beetje een lullig gevalletje van de pot verwijt de ketel zeg maar. Kritiek leveren is makkelijk, maar kijk ook eerst even naar jezelf, slimpie.
met vr.gr.
Richard
Bedankt voor je reactie. Ik moet je bekennen dat ik zelf ook vaak spelfouten in mijn posts tegenkom als ik oudere posts nog eens nalees. Ik ervaar iedere spelfout die ik maak als irritant en beschamend. Maar ik kan op mijn beurt weer zeggen dat jij appels met peren vergelijkt. Ben je het met mij eens dat spelfouten minder aanvaardbaar zijn in een profiel op een datingsite dan op een weblog?
Een profiel op een datingsite is cruciaal voor een eerste indruk, iedere spelfout is een probleem. Ik ben zelf meerdere malen mijn profieltekst minutieus gecontroleerd en ik weet zeker dat er geen spelfouten in staan. Vanwege de meer beperkte lengte van een profieltekst die eenmalig wordt geschreven is het ook veel realistischer om te verwachten dat er geen spelfouten in staan; op weblogs worden in het algemeen veel lange teksten geschreven met meer frequentie en is de consequentie dat de kans om spelfouten te maken hoger is. Dat maakt spelfouten meer tolerabel op weblogs in mijn ogen.
En tsja, ‘vind’ met ‘dt’, natuurlijk ken ik de regel van de persoonsvorm. Ondanks dat ik de regel ken vergeet ik deze wel eens toe te passen. Misschien wel omdat het niet zo’n logische regel is. Want ‘vind’ en ‘vindt’ zijn fonetisch gelijk, ze hebben dezelfde uitspraak. ‘Vind’ is ook een sterk werkwoord en verandert in de verleden tijd in ‘vond’. Als we een zwak werkwoord nemen als ‘werken’, dan zou het gelijk opvallen als ik in plaats van ‘hij werkt’ het werkwoord fout zou schrijven, bijvoorbeeld met ‘d’ of ‘dt’ in plaats van een ’t’. Omdat in dit geval duidelijk is dat de verleden tijd van het werkwoord de ’t’ vereist. Kortom, ik vind de dt-regels van de Nederlandse taal op dit punt dom, overbodig en nodeloos complex. Als ik teksten lees vallen spelfouten op dit gebied mij ook nauwelijks op omdat het woord fonetisch toch nog klopt, ik stoor mij niet aan dit soort fouten.
Ach, ik maak liever geen onderscheid tussen dt fouten en overige fouten. Er zijn wel meerdere regels dom, overbodig en nodeloos complex. Om met het woord complex te beginnen: ook hier verandert de uitspraak niet als ik er ‘compleks’ van maak. Toch is het fout. En om eerlijk te zijn, ik vind het allemaal niet zo erg. Het is mij om het even of ‘hij vind’ of ‘hij vindt’ wordt geschreven. Ik kan er niet wakker van liggen. Vond het alleen opvallend dat jij mensen bekritiseert(en beoordeelt) om fouten die ik vervolgens verderop in de tekst tegenkom.
Om verder te gaan op het bekritiseren en oordelen. Dit valt mij ook op aan jouw blog.
Daarnaast om even door te gaan over bekritiseren en oordelen.
Dit zijn de openingszinnen van elke alinea:
-vrouwen willen dominante mannen
-Vrouwen willen mannen met humor
-Vrouwen kijken te weinig oude films
-Vrouwen lezen te weinig oude literatuur
-Vrouwen schrijven vaak beknopte profielen
-Vrouwen maken soms spelfouten in hun profielen
Ik heb het gevoel dat de hele blog is geschreven met een negatieve ondertoon. Dat is jammer. Natuurlijk snap ik dat jij opzoek bent naar een specifieke dingen in een vrouw. Dingen die jij leuk vindt en daarom graag terug ziet bij een iemand met wie je een deel van je leven wilt delen.
Maar misschien ben je op zoek naar een te makkelijke weg. De weg van de minste weerstand. Waarbij jullie beide dezelfde boeken lezen, films kijken enzovoort. Maar bedenk is hoe leuk het is als jij haar een nieuw genre laat ontdekken in de literatuur, en zij jou laat zien dat er nu ook mooie films worden gemaakt. Veel uitdagender! Natuurlijk wil je bepaalde overeenkomsten, maar ga verschillen niet uit de weg.
Tot slot wil ik wat zeggen over dit : ‘..Er zullen ongetwijfeld profielen tussen zitten van historici en literatuurwetenschappers die wel een verfijnde smaak voor literatuur hebben, maar de hoogopgeleide massa stelt mij teleur.’
In dit stuk zeg jij eigenlijk dat jij een verfijnde smaak hebt, en het grootste deel van ‘de hoogopgeleide massa’ niet.
Jammer, ‘verfijnde literatuur’is niet alleen oude literatuur. Het komt heel zelf ingenomen en arrogant over. Zoiets als van ‘ik ben eloquent, verfijnt, intelligent en lees allemaal dingen die jullie, het plebs, niet lezen.’
Come back to reality. Zo zit het leven niet in elkaar.
Toch wil ik met een positieve noot afsluiten: ik heb sommige artikelen van je blog met plezier gelezen
met vr. gr.
Richard
Wederom bedankt voor je reactie Richard, je hebt mij er aan herinnerd dat spot niet altijd juist kan overkomen op het Internet en in geschreven teksten in het algemeen. Ik heb daarom ook een eerste zin toegevoegd om te waarschuwen dat deze post was geschreven op een manier waarop deze makkelijk verkeerd begrepen kon worden.
Ik schreef deze post met een aantal gedachten in mijn achterhoofd, onder andere dat de profielen van veel vrouwen op datingsites een nogal vertekend beeld lijken te geven dat niet overeen komt met de werkelijkheid. De alinea over het verlangen naar de dominante man bijvoorbeeld was puur als spot bedoeld. De regel tekst over de ‘verfijnde smaak’ was puur sarcastisch. Niet zozeer om te veroordelen maar meer geschreven omdat ik het oprecht jammer vind dat veel universitair opgeleide mensen de klassiekers onder de literatuur niet kennen. Dat is net zoiets als naar Frankrijk op vakantie gaan en dan iedere dag fast food gaan eten.
Ik waardeer het ook erg dat je reactie kritisch is en constructief. Een deel van mijn lezers zou mij op basis van deze post misschien als arrogant veroordelen zonder een kritische reactie achter te laten om mij te wijzen op mijn fout. Ik had op basis van eerdere ervaringen moeten weten dat door communicatie op Internet makkelijk misverstanden ontstaan maar was dat bij het schrijven van deze post vergeten.