Naam auteur: Alexander van Loon

Twee dagen geleden stuurde Rusland troepen naar de zelfverklaarde volksrepublieken van Donetsk en Loehansk. Rusland dreigde Oekraïne al maanden met militair conflict. Het beschuldigde het Westen van onrust stoken toen Westerse leiders zeiden dat een Russische invasie van Oekraïne op handen was. Tegelijkertijd verzekerde het ons dat het niet uit was op een militair conflict en dat het haar troepen zou terugtrekken. Het was niet verrassend dat het Russische leiderschap weer eens aan de lopende band loog.

Ik heb eerder geschreven over hoe het Westen omging met Rusland, rond April vorig jaar. Toen bedreigde Rusland Oekraïne met een massale opbouw van troepen langs de grens voor een aantal weken, maar besloot het uiteindelijk deze terug te trekken. Toen schreef ik al dat het Westen Rusland te zacht behandelde. Deze keer is het antwoord van het Westen harder en stelde het dat de sancties zwaarder worden. De Nord Stream 2 gaspijplijn annuleren en Rusland afsnijden van SWIFT, het internationale transactiesysteem voor banken, is niet licht op te vatten. Er werden ook wapens naar Oekraïne verscheept om een invasie kostbaarder te maken voor Rusland. Echter, de boodschap van het Westen was nog steeds dat als er toch een invasie komt, Oekraïne er alleen voor staat.

De weigering om Oekraïne direct militair te steunen is laf. De Russische dictator Poetin is niet onder de indruk van de sancties die ik net noemde, ook al zijn ze zwaarder dan voorheen. Zijn berekening is dat hij ze kan incasseren en dat ze wel weer overwaaien, net als voorheen na de invasie van de Krim. Zelfs als Rusland afgesneden wordt van SWIFT en Nord Stream 2 wordt geannuleerd zal Europa nog steeds Russisch gas willen afnemen. Poetin heeft nooit serieuze tegenstand van het Westen gekregen en kan de spanningen escaleren zoals hij wil. Als de-escalatie niet werkt bij hem, moet het Westen zelf beginnen met escaleren. Iedere actie die het Westen neemt moet Poetin bedreigen met significante negatieve uitkomsten. Als het Westen vrede wil, moet het zich voorbereiden op oorlog; si vis pacem, para bellum.

Dit is wat ik zou doen. Allereerst zou het Westen troepen op Oekraïense bodem moeten stationeren. Vertel de Russen gewoon dat het voor een militaire oefening is en dat ze zich geen zorgen hoeven te maken. Net als de Russen ons hebben verteld toen zij hun troepen aan de grens van Oekraïne opbouwden. Het doel is om niet om een militair conflict te starten, maar om Rusland er van te weerhouden verder Oekraïne in te trekken. Als Rusland dat wel zou doen zou het een grote oorlog met het Westen riskeren. Dat zou Poetin niet willen riskeren. Ik ben het zat om constant dat excuses te horen dat we Oekraïne geen directe militaire hulp kunnen geven omdat het geen NAVO-lid is; niets houdt Westerse staten tegen om op individuele basis troepen naar Oekraïne te sturen in plaats van via de NAVO.

De volgende stap is dat het Westen moet stoppen met de terughoudendheid om Oekraïne NAVO-lidmaatschap aan te bieden, ook al bezet Rusland delen van het land. Dreig Rusland dat Oekraïne lidmaatschap wordt aangeboden als het geen stap terug neemt. NAVO-lidmaatschap van Oekraïne is immers exact wat Rusland wil vermijden.

Uiteindelijk moet Rusland bedreigd worden met twee absoluut verpletterende sancties: het sluiten van de Bosporus en de Deense zeestraten voor alle scheepvaart van en naar Rusland. Omdat de grootste havens en marinebases van Rusland in de Baltische Zee en de Zwarte zee liggen, zou dat vernietigend zijn voor haar economie en haar marine nutteloos maken. Deze maatregelen zijn uitvoerbaar, zelfs de Øresund tussen Denemarken en Zweden is niet breder dan vier kilometer op het nauwste punt. Natuurlijk, het zou wel vereisen dat het Verdrag van Montreux en het Verdrag van Kopenhagen bij het oud papier worden gegooid. Die verdragen maakten deze zeestraten namelijk internationale waterwegen die open zijn voor iedereen. Maar zowel Turkije als Denemarken zijn NAVO-lidstaten die nu geen goede verstandhouding hebben met Rusland. Alleen Zweden is geen NAVO-lid, maar zij kunnen misschien overtuigd worden.

Natuurlijk zou het Westen Rusland moeten verleiden om stappen terug te nemen door een aantrekkelijk compromis voor te stellen. Een compromis dat Rusland zou kunnen accepteren zonder gezichtsverlies. Dit compromis zou inhouden dat Rusland zich terugtrekt van het land dat het bezet in Oekraïne en Georgië. In ruil daarvoor wordt Rusland beloofd dat Oekraïne en Georgië geen NAVO-leden worden. Rusland krijgt ook gratis pacht voor haar marinebasis in Sebastopol (in de Krim) voor zoiets als vijftig jaar. Het pachtte de marinebasis daar al voordat de pro-Westerse revolutie in Oekraïne plaatsvond. Natuurlijk zouden meer gedetailleerde overeenkomsten over wapenbeheersing en beperkte stationering van troepen aan de grenzen van NAVO-leden en Rusland daar ook deel van moeten uitmaken. De eerder genoemde dreigementen die Rusland moeten bewegen om bakzeil te halen zouden achter gesloten deuren overlegd moeten worden. Dan wordt Rusland niet in het openbaar vernederd. Rusland kan dan de winst die zij uit het compromis haalt met opgeheven hoofd presenteren.

Naast de Volkskrant lees ik ook de NOS website en app voor mijn dagelijkse nieuws. Recent is mij opgevallen dat hun redactie een klap van de woke-molen heeft gekregen. Zie de e-mail die ik naar hen schreef hieronder.

Geachte heer/mevrouw,

Vandaag las ik dit nieuwsbericht. De eerste zin van het bericht luidt: ‘Archeologen hebben bij opgravingen in Pompeï een kamer blootgelegd waar volgens hen tot slaaf gemaakten hebben geleefd.’

Op deze pagina van jullie lees ik ‘Ook volgen we nauwlettend taalkwesties die onderdeel zijn van discussies in de samenleving. Zo heeft maatschappelijk debat ertoe geleid dat we ook bij de NOS bij voorkeur spreken van tot slaaf gemaakte in plaats van slaaf…’

Welk probleem wil de NOS hier mee oplossen? Volgens de Van Dale is het woord ‘slaaf’ geen informeel taalgebruik of op een andere manier aanstootgevend. Enkele uitzonderingen daar gelaten, werd vrijwel niemand vrijwillig slaaf. Dat een slaaf tot slaaf gemaakt wordt, is dus zo goed als inherent aan het slaaf zijn, zoals ook uit de Van Dale blijkt. Wat is er dan mis met het woord ‘slaaf’?

Op basis van welk maatschappelijk debat hebben jullie bepaald dat het nodig is om de term ‘tot slaaf gemaakte’ te gebruiken? Met betrekking tot Zwarte Piet heb ik wel duidelijk iets meegekregen van een maatschappelijk debat. Maar kunnen we in deze kwestie ook daadwerkelijk spreken over maatschappelijk debat, of een vocale minderheid die hun zin probeert door te drukken? Ik heb zelf de indruk dat dit een kleine minderheid is van de anti-racisme lobby die veel media aandacht genereert. Maar is de zwijgende meerderheid ooit wel eens gevraagd of zij moeite hebben met het woord?

Ik heb alle begrip voor het vervangen van woorden als ‘neger’ (de Van Dale erkent dat dit woord tegenwoordig vaak als beledigend wordt ervaren), ‘blank’ en ‘negerzoenen’. Ik denk ook dat Zwarte Piet racistische stereotypen liet zien. Maar ‘slaaf’ vervangen gaat mij echt een stap te ver in woke taalgebruik. Vooral ook omdat de term ‘tot slaaf gemaakte’ tot lange en rare zinnen leidt.

De ironie is dat jullie erg inconsistent zijn in het nieuwsbericht over de opgravingen in Pompeï. Alleen in de eerste zin wordt ‘tot slaaf gemaakten’ gebruikt, elders in het artikel wordt gesproken over ‘slaven’. Of dit opzet is of nalatigheid weet ik niet, maar het is niet geloofwaardig om hierin een compromis te maken. De titel moet dan ook zijn ‘Blootgelegde kamer Pompeï toont leefomstandigheden tot slaaf gemaakten’ er moet geschreven worden over ‘tot slaaf gemaakte familie’ i.p.v. een ‘slavenfamilie’ (twee maal), over een ‘kamer van de tot slaaf gemaakten’ i.p.v. de ‘slavenkamer’ en de ‘kamer van de slaven’. Als jullie de wijzigingen doorvoeren zal misschien duidelijk worden wat voor een potsierlijk misbruik het is van de Nederlandse taal. Wellicht zal die consistentie jullie smaak voor woke taalgebruik wat indammen?

Wat gaan jullie doen? De woke term consistent doorvoeren, of toch maar het woord ‘slaaf’ gebruiken in dit artikel?

Met vriendelijke groet,
Alexander van Loon

Sinds ik mijn e-mail op 7 november heb geschreven heb ik nog geen reactie gehad. Geen idee waarom, maar het is duidelijk dat ze gezwicht zijn voor een kleine minderheid van activisten die goed zijn in aandacht genereren, zeuren en doordrammen tot ze hun zin krijgen. De wet van ‘the squeaky wheel gets the grease’, zeg maar. Laten we daarom als de meerderheid die vindt dat de term ‘tot slaaf gemaakte’ een misdaad is tegen de Nederlandse taal ook in de pen klimmen. Jullie kunnen je klachten richten aan tikfout@nos.nl zoals vermeld is op hun eigen website.

Bosnië-Herzegovina dreigt uit elkaar te vallen omdat het Servische deel van het land beweegt naar afscheiding. De Serviërs hebben zich al teruggetrokken uit het federale parlement en dreigen hun troepen uit het federale leger terug te trekken om een eigen leger te vormen. Ze willen namelijk complete autonomie in hun eigen deelrepubliek.

Toen de Bosnische Burgeroorlog werd beëindigd met het Verdrag van Dayton in 1992 werd het land een federale staat. Het werd opgedeeld in de Federatie van Bosnië en Herzegovina voor de islamitische Bosniakken en rooms-katholieke Kroaten en de Servische Republiek voor de orthodoxe Serviërs. Ik begrijp niet waarom men toen dacht dat dit zou werken. Een federale staat als België functioneert al moeilijk terwijl dat land twee bevolkingsgroepen heeft die nog met elkaar kunnen samenwerken. Het laat zich raden dat een federale staat met drie bevolkingsgroepen die elkaar haten bijzonder dysfunctioneel is. Soms moeten we erkennen dat het vuur van nationalisme te heet is en dat je geen multi-etnische staat kunt opleggen.

Het lijkt mij daarom het beste als beide deelrepublieken onafhankelijk worden en er wat territorium en bevolking wordt uitgewisseld. Dit is in het verleden wel vaker gebeurd, zoals tussen Griekenland en Turkije in 1923 na de Grieks-Turkse Oorlog. Turkije en Griekenland kwamen toen een gedwongen bevolkingsuitwisseling overeen, die christenen uit Turkije naar Griekenland en moslims uit Griekenland naar Turkije verhuisde. Met het oog van vandaag is dit een mensenrechtenschending, maar het was wel effectief in het voorkomen van etnisch conflict.

Om mensenrechten te respecteren zou dit nu met referenda gedaan kunnen worden. Ten eerste zouden beide deelrepublieken overeen moeten komen dat ze referenda houden over onafhankelijkheid. Dit zou alleen werkbaar zijn als de nu gedeelde soevereiniteit over het Brčko-district wordt toegewezen aan de Republiek. Anders zou die staat in tweeën gespleten worden en geen continue landmassa hebben. Ten noorden van het Brčko-district ligt het Posavina kanton wat weer onderdeel is van de Federatie. We moeten voorkomen dat dit een exclave zou worden van de Federatie na de onafhankelijkheid van de Republiek. Daarom zouden de inwoners van dit kanton in een referendum kunnen beslissen of zij onderdeel willen worden van Kroatië of de Servische Republiek. De inwoners van dit kanton zijn namelijk in meerderheid Kroaten.

Om een akkoord over referenda te bereiken kan de Republiek een concessie kunnen doen aan de Federatie om de districten ten zuiden van Banja Luka uit te ruilen tegen het bovengenoemde territorium. Deze districten vormen nu een flinke uitstulping in het territorium van de Federatie. Uitruil zou de landsgrenzen dus wat meer gladstrijken. Deze districten zijn in meerderheid Servisch, maar zeer dun bevolkt met maar enkele tienduizenden inwoners. De Servische inwoners kunnen op vrijwillige basis besluiten of zij willen verhuizen naar de Servische Republiek en worden financiëel gecompenseerd als zij dat doen. Vice versa geldt hetzelfde voor Bosniakken en Kroaten, ook als zij niet in gebied leven dat wordt uitgeruild.

De Bosniakken en Kroaten lijken beter met elkaar overweg te kunnen. Toch zou het ook een goed idee zijn om de gemeenten in het zuiden en zuidwesten van de Federatie in een referendum te laten kiezen of zij onderdeel willen blijven van de Federatie van van Bosnië en Herzegovina of dat zij zich willen aansluiten bij Kroatië. In deze gebieden woont namelijk een Kroatische meerderheid. Daarnaast is de zuidelijke grens van Bosnië-Herzegovina met Kroatië nu verre van optimaal. Zo is wordt de Kroatische kustlijn onderbroken door de gemeente Neum, welke onderdeel is Bosnië-Herzegovina. Dit terwijl de gemeente een grote meerderheid van Kroaten heeft.

Tegelijkertijd is er ook onrust in Kosovo over Serviërs die afscheiding willen. Daar is ook een Servische meerderheid in paar gemeenten in het noorden van Kosovo. Geef hen ook de mogelijkheid om zich uit te spreken in een referendum over aansluiting bij Servië. Kosovo kan daar tegenover stellen dat Servië dan eindelijk Kosovo zal erkennen als soevereine staat, wat Servië nu nog steeds weigert.

In het magazine Politico stellen ze dat er dan maar een NAVO-macht heen moet om verdere escalatie door de Servische Republiek en Servië te voorkomen, maar ik zie niet in hoe dat een structurele oplossing is. We moeten erkennen dat het Verdrag van Dayton een fout was en dat je onafhankelijkheidsstreven niet zomaar in de kiem kunt smoren. Je kunt niet een multi-etnische staat opleggen aan volken die niet met elkaar willen samenleven. Servië en de Servische Republiek mogen dan onverantwoordelijk zijn en de kwestie escaleren, maar het nationalistische verlangen naar een natiestaat (één staat voor één volk) is niet onredelijk. Etnisch conflict in multi-etnische staten is altijd al de rode draad geweest in de geschiedenis. Nationalisme en de vorming van natiestaten is daar vaak een goede oplossing voor geweest. Zie bijvoorbeeld de eenwording van Italië, de ondergang van het Ottomaanse Rijk, of het uiteenvallen van Oostenrijk-Hongarije en de Sovjetunie. Daar oordelen wij niet afwijzend over. In de eerste drie gevallen ging dat gepaard met oorlog, dus laten wij dat vooral op democratische wijze organiseren. Laat mij maar aan de onderhandelingstafel zitten als diplomaat!

Afgelopen vrijdag was er een nieuwsbericht dat het aantal bedden dat wordt bezet door COVID19-patiënten weer snel oploopt. Van deze groep is ongeveer 80 procent niet gevaccineerd. Wij lezen dat dit leidt tot frustratie bij het ziekenhuispersoneel. Immers, als die patiënten zich wel hadden laten vaccineren was de kans om in het ziekenhuis te belanden veel kleiner geweest. Als zij zich wel hadden laten vaccineren, was het ziekenhuispersoneel niet zo uitgeput. Ook was het dan niet nodig geweest om zoveel andere operaties uit te stellen omdat COVID19-patiënten de IC-bedden bezet houden.

In hetzelfde nieuwsbericht staat een videoreportage over twee vaccinatieweigeraars. Ze presenteren zich als redelijke mensen met principiële bezwaren, niet de antivaxxers met complottheorieën. Maar zijn hun argumenten wel zo redelijk? Laten we deze op een rij zetten:

1. Ik heb geen vertrouwen in langetermijngevolgen omdat die onbekend zijn.
2. Vaccins zijn getest op gezonde mensen, terwijl ik hart- en longproblemen heb. Daarom wil ik eerst weten wat de bijwerkingen zijn.

Dan nog meer argumenten uit een ander nieuwsbericht:

1. Ik zie COVID19 als vergelijkbaar met de Mexicaanse griep en dat heb ik ook doorstaan, ik neem ook geen griepprik en ik durf het vaccin niet te combineren met mijn reumamedicatie.
2. Ik heb negatieve ervaringen met medicatie uit het verleden, effecten van vaccins zijn onduidelijk en na een vaccinatie ben ik nog steeds vatbaar voor COVID19.
3. Ik ben 44 jaar en gezond. Ik denk dat het risico minimaal is dat COVID19 voor mij gevaarlijk is. Ik stap immers ook iedere dag in de auto met het minimale risico op een dodelijk ongeluk.
4. Ik heb al COVID19 gehad en na een week was ik weer in orde zonder in het ziekenhuis te belanden. Ik denk dat de vaccins zo snel ontwikkeld zijn dat er nog onduidelijkheid is over de bijwerkingen.

De onbekende bijwerkingen op lange termijn zijn minimaal. Het vaccin is ook getest op en veilig bevonden voor mensen uit risicogroepen, inclusief hen die longaandoeningen hebben. Juist dat soort mensen lijkt mij extra kwetsbaar voor een ernstig verloop van COVID19 en hebben de meeste baat bij een vaccinatie. Idem voor de reumamedicatie. Hoewel het vaccin niet compleet beschermt, vertraagt het wel de verspreiding van COVID19. Ook degenen die al besmet zijn geweest hebben nog steeds baat bij een vaccinatie omdat onduidelijk is hoeveel weerstand is opgebouwd na een eerste infectie.

Dan de 44-jarige man die de vergelijking tussen COVID19 en een auto-ongeluk maakte. In 2020 zijn er in Nederland 60 mannen tussen de 40 en 50 jaar overleden aan het virus. Het aantal mannelijke verkeersdoden in 2020 tussen de veertig en de vijftig jaar bedroeg echter 38. Als je dan bedenkt dat maar iets minder dan een derde van de verkeersdoden in een auto zat, kom je uit op ongeveer 12 doden in die leeftijdsgroep als gevolg van een auto-ongeluk. Waarschijnlijk zullen de 60 mannelijke COVID-doden al een gebrekkige gezondheid hebben gehad in tegenstelling tot de gezonde 44-jarige, maar over de hele linie genomen is COVID19 toch een factor vier dodelijker voor deze mannen dan een autorit. Hoewel het interessant was om de precieze statistieken uit te zoeken, is het irrelevant. Mijn bezwaar tegen dit argument is namelijk dat het een slechte vergelijking is. Overlijden aan COVID19 is grotendeels te vermijden na een vaccinatie, waar je dus nauwelijks bijwerkingen aan overhoudt. Autoritten zijn voor veel mensen niet te vermijden voor woon-werkverkeer.

De argumenten van de vaccinweigeraars lijken enerzijds voort te komen uit een gebrek aan informatie. Als ik twijfels heb over medische zorg stel ik vragen aan mijn huisarts en ga ik zelf niet allerlei wilde aannames maken. Anderzijds vind ik ze soms ook domweg arrogant overkomen. Hoe weten die vaccinweigeraars nou zo zeker dat er te weinig onderzoek is gedaan naar effecten en bijwerkingen van vaccins? Zij hebben geen relevante opleiding genoten in de geneeskunde, epidemiologie of virologie en hebben er dus geen verstand van. Als je dat verstand niet hebt vertrouw je op de kennis en kunde van een specialist.

Dan is er nog een speciale categorie vaccinweigeraars die weigert op basis van religieuze overtuiging. Met name in Staphorst is de vaccinatiegraad, op Urk na, met 48% de laagste van Nederland. Niet geheel verrassend stijgt het aantal besmettingen in die gemeente het snelst en krijgt het nabijgelegen ziekenhuis in Zwolle een gigantische toestroom van COVID19-patiënten. Wat zijn hun argumenten eigenlijk?

De diep religieuze Protestantse Staphorsters die door RTV Oost zijn gesproken leggen het uit. Het komt er op neer dat de vaccinweigeraars stellen dat je op God moet vertrouwen. Hij bepaalt of wij ziek worden of niet. Een vaccin nemen om te voorkomen dat je ziek wordt is dus in strijd met vertrouwen op God. Om dezelfde reden houden ze in Staphorst niet van verzekeringen. Maar medische behandelingen met medicatie zijn dan weer wel toegestaan, omdat het voorkomen van een ziekte wat anders is dan het bestrijden van een ziekte.

Ik vind het een zeer vergaande en strenge interpretatie van de wil van God. Er staat niets in de Bijbel over de onwenselijkheid van vaccins. Ergens kan ik het nog begrijpen, maar ik vind de argumentatie toch zwak. Het maakt niet duidelijk waarom een medische behandeling niet strijdig is met vertrouwen op God terwijl een vaccin wel strijdig zou zijn. Maar dit alles is niet relevant, omdat de Bijbel naastenliefde van gelovigen vraagt. Naastenliefde voor de zorgkanjers die nog verder uitgeput raken door de toestroom van ongevaccineerden op de IC-afdeling. Voor andere patiënten die ervaren dat hun operaties continu worden uitgesteld. De vraag voor de Staphorsters is: gaat vertrouwen op God voor op naastenliefde, of andersom?

De vaccinweigeraars horen al veel kritiek van mensen die vinden dat ze asociaal zijn. Soms hebben anderen gewoon gelijk over de gevolgen van je eigenwijze en asociale keuzes. Geweldig dat de vaccinweigeraars in dit land zo principieel kunnen zijn. De medisch specialisten longgeneeskunde trekken echter aan het kortste eind met bergen onbetaald overwerk in de avond en op hun vrije dagen.

Als vaccinweigeraars zo principieel willen zijn en een vaccin weigeren, zouden ze ook consequent moeten zijn en medische zorg voor COVID19 moeten weigeren. Maar als puntje bij paaltje komt zijn deze mensen laf en hebben ze geen ruggengraat. Laten we ze daarom helpen om trouw te blijven aan hun principes door vanaf nu geen ongevaccineerden meer aan te nemen op de IC-afdeling voor COVID19. Geen levensreddende behandeling meer en gewoon aan de palliatieve sedatie leggen, oftewel verdoving, als ze de pijp uitgaan in de terminale fase van COVID19. Ik denk dat de groep vaccinweigeraars zou verdwijnen als sneeuw voor de zon met dat vooruitzicht.

China is de laatste jaren ijverig bezig met het bezetten van het land van haar buren. In mei dit jaar was er een nieuwsbericht dat China in het geheim drie dorpen heeft gebouwd in een afgelegen vallei in Bhutan. Dit past in een patroon, omdat China ook vorig jaar vanuit het niets met een claim kwam op het Sakteng natuurreservaat in Bhutan. Eerder stond dat gebied zelfs op een Chinese kaart uit 2014 als het territorium van Bhutan weergegeven. Blijkbaar is het allemaal onderdeel van China’s plan om India dwars te zitten, waar China al langer grensconflicten mee heeft. Bhutan ligt tussen China en India in en is een bondgenoot van de laatste.

Maar China beperkt zich niet tot die grens. Ook de Zuid-Chinese Zee is niet veilig voor China’s ongegronde territoriale claims. China schendt met regelmaat de exclusieve economische zone (waar een staat het alleenrecht op o.a. vissen heeft) van de Filipijnen. Hoewel een internationaal gerechtshof de Chinese claims verwierp, blijft China doorgaan. De Filippijnse president Duterte probeerde eerst China tegemoet te komen en handhaafde de gerechtelijke uitspraak niet, maar hij lijkt er nu genoeg van te hebben. Naast de Filipijnen klaagde ook Maleisië over Chinese schending van haar luchtruim in de Zuid-Chinese Zee. De Verenigde Staten stelden dat het de Filipijnen als haar bondgenoot te hulp zou komen bij Chinese agressie.

Nog meer alarmerend is het dreigement van China eerder dit jaar dat er oorlog komt als Taiwan zich onafhankelijk verklaart. China meent dat Taiwan onderdeel is van China, maar het dat is het verdraaien van de geschiedenis. De Chinese Communistische Partij kwam immers aan de macht nadat de Republiek van China door hen naar Taiwan was verdreven. Het is dus juist China dat onderdeel was van Taiwan. De VS reageerde kalm, met een bericht dat spanningen over Taiwan niet tot een confrontatie hoeven te leiden.

Hoewel de VS wel terugduwen, doet mij dit allemaal toch te veel denken aan het ‘appeasement’ van Nazi-Duitsland in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog. Toen werd in het Verdrag van München een deel van Tsjecho-Slowakije aan Nazi-Duitsland toegekend om dat land tegemoet te komen. Nu wordt er niets formeel weggegeven, maar laten we het in feite toch gebeuren: China bezet territorium en gaat daar niet meer weg. Het negeert klachten van haar buurlanden en gaat door op dezelfde voet. Genocide op de Oeigoeren binnen de Chinese grenzen gaat al te ver, maar het inpikken van territorium van andere staten moet een rode lijn zijn. Het is al schandalig dat Rusland kon wegkomen met de annexatie van de Krim, maar als het nog machtigere China zijn gang kan blijven gaan met annexaties is het einde zoek.

De enige manier om hier iets aan te doen is nog meer assertiviteit. We willen een gewapend conflict vermijden, maar we kunnen veel meer doen met sancties. Serieuze sancties die de Chinese export flink pijn doen lijken het enige te zijn waar China naar luistert. En dat werkt alleen als iedereen meedoet: naast de VS ook de buurlanden van China en de EU. Als China land inpikt, kunnen wij de Chinese eigendommen in het buitenland dreigen te confisqueren, zoals de haven van Piraeus bij Athene bijvoorbeeld. Op Taiwan zouden de VS, op verzoek van Taiwan uiteraard, een militaire basis kunnen bouwen. Dit is niet anders dan wat de VS in Zuid-Korea en Japan hebben gedaan ter bescherming van hun bondgenoten. De relatie met China zou tot een dieptepunt zakken, maar het zou China wel afschrikken van een mogelijke invasie van Taiwan.

Vandaag was in het nieuws dat een kandidaat-partijvoorzitter van de PvdA pleit voor een fusie tussen de PvdA en GroenLinks. Samen met andere PvdA- en GroenLinks-leden heeft hij een manifest geschreven dat daar toe oproept. Dit manifest is naar eigen zeggen al door ondertekend door 6.500 leden van beide partijen.

Ik heb al eens eerder geschreven over wat ik denk van een fusie. Beide partijen zijn meer naar elkaar gegroeid, naar mijn idee vooral omdat de PvdA groener is geworden. Er zijn nog maar weinig verschillen die er echt toe doen, maar ik heb wel drie heel zichtbare en cruciale verschillen gevonden:

1. CETA.
2. Vleestaks.
3. Vliegveld Lelystad.

Ik noemde CETA ook al in mijn eerdere post over een fusie, maar ik heb nog eens goed naar informatie gezocht. De PvdA was eerder voorstander, nota bene de huidige fractievoorzitter Liliane Ploumen heeft het als minister voor Buitenlandse Handel in het kabinet Rutte II altijd verdedigd. In oktober 2019 besloot de PvdA, nu in de oppositie buiten het kabinet Rutte III, het verdrag toch af te wijzen. Het klinkt mij als weinig principieel en hypocriet in de oren om dat pas te doen toen ze in de oppositie waren beland, maar laten we onze zegeningen tellen. In februari 2020 stemde de Tweede Kamer fractie van de PvdA ook daadwerkelijk tegen het verdrag, maar werd het verdrag met drie stemmen verschil toch aangenomen. Het is nu de vraag of de PvdA de rug recht gaat houden in de Eerste Kamer, waar nog gestemd moet worden over CETA.

De Eerste Kamer heeft de stemming over CETA immers uitgesteld tot na de laatste Tweede Kamer-verkiezingen. Dit betekent dat VVD en CDA tijdens de formatie van een nieuw kabinet de PvdA onder druk kunnen zetten om CETA te slikken als onderdeel van het regeerakkoord. De PvdA moet maar zorgen dat er in het regeerakkoord komt te staan dat CETA getorpedeerd wordt of dat het een ‘vrije kwestie’ wordt die geen onderdeel is van het regeerakkoord. We horen toch de hele tijd tijdens deze formatie dat iedereen een compact regeerakkoord wil schrijven? Dan kan CETA mooi afgeschoten worden door de Eerste Kamer wanneer er eindelijk eens over gestemd wordt. Waarom was CETA ook weer zo afgrijselijk? Lees deze brief aan de Eerste Kamer die is ondertekend door dertig advocaten, juristen en hoogleraren dan maar eens. Dat is de mooiste samenvatting die ik heb gelezen over het gevaar van een parallel rechtssysteem voor Canadese investeerders, dat bovendien in strijd is met onze Grondwet.

Als de PvdA-senatoren dit lezen: als jullie het in jullie hoofd halen om in te stemmen met CETA wil ik niets met de PvdA te maken hebben. Ik zal tegen een fusie tussen de PvdA en GroenLinks stemmen en zal geen lid worden van de fusiepartij. Hoewel ik over het algemeen wel houd van Sigrid Kaag, vind ik het een doodzonde en D66 onwaardig dat zij dit baggerverdrag toch door de Eerste Kamer wil loodsen.

Dan de vleestaks. Net als het Vliegveld Lelystad (in tegenstelling tot mijn eerder post ga ik het voortaan geen Lelystad Airport meer noemen, we leven hier in Nederland!) heeft de PvdA het gepresteerd om er niets over op te schrijven in hun verkiezingsprogramma van 105 pagina’s. In de Stemwijzer voor de laatste verkiezingen antwoordde de PvdA dat zij tegen een vleestaks is. Blijkbaar omdat de PvdA vindt dat vlees ook betaalbaar moet blijven voor de lagere inkomens. Het lijkt een sympathiek argument, maar als de PvdA consistent is dan zou zij dus ook tegenstander moeten zijn van accijnzen op alcohol. Zowel vlees en alcohol is bij matig gebruik (in tegenstelling tot tabak, waar ook accijns op wordt geheven) immers niet schadelijk voor de gezondheid en beide zijn luxegoederen die niet noodzakelijk zijn in ons dieet, dus voor mij is dat een terechte vergelijking. Maar ik hoor niets van de PvdA over de betaalbaarheid van bier en wijn voor lage inkomens?

Ten slotte Vliegveld Lelystad. Op de PvdA website staat een nieuwsbericht zonder datum, waarvan ik niet weet hoe oud het is. Op de website van de Omroep Gelderland staat een nieuwsbericht van 13 maart 2021, vlak voor de Tweede Kamer-verkiezingen die dit jaar zijn gehouden. Beiden vertellen dat de PvdA vindt dat het luchtruim en de aanvliegroutes op orde moeten zijn en impliceren voor mij sterk dat de PvdA daarna akkoord zou gaan met de opening van Vliegveld Lelystad. Jammer, want zo boeten de groene ambities van de PvdA in aan geloofwaardigheid.

Stel nou dat de PvdA-senatoren juist stemmen en CETA afmaken. Dan denk ik dat als de PvdA en GroenLinks inderdaad fuseren, we een nieuw verkiezingsprogramma kunnen schrijven. Beter bedenkt de programmacommissie dan zelf dat die vleestaks er moet komen en dat Vliegveld Lelystad op slot gaat. Zo niet, dan zal ik desnoods zelf een amendement gaan indienen op een partijcongres om dat te corrigeren. Er is namelijk meer dan voldoende steun onder de PvdA-kiezers voor een vleestaks. Ik heb een vermoeden dat er ook genoeg PvdA-leden zijn die een standpunt tegen Vliegveld Lelystad zouden steunen.